„Зорица со години на личен потпис ја изнесуваше Марина од психијатриската болница и не сакаше трајно да ја смести во таа установа. Таа до последниот здив се бореше за својата ќерка на начин на кој можеше. На крајот со глава го плати својот ангажман“- пишува Блиц.
Вака вели роднина на Зорица Цветановиќ (69) од Ниш, која на 8 септември во семејната куќа во населбата Никола Тесла брутално со нож ја уби нејзината ќерка Марина (44). Марина по злосторството побегнала, но по 24 часа била уапсена и пренесена во Специјалната психијатриска болница во Горња Топоница.

-Се појавија многу неточни информации, дека Зорица ја малтретирала ќерката, дека не ја пуштала да јаде. Ништо од тоа не е точно. Сакаме да ја отстраниме дамката од името на Зорица затоа што цел живот се борела за ќерка си, на начин на кој знаела – ја започнува приказната братучет на Зорица кој сакал да остане анонимен.

Таа вели дека Зорица завршила угостителско училиште и била готвачка во Машинската индустрија во Ниш, а со Марина се било во ред до пубертетот.

– Првите проблеми започнаа во пубертетот. Се започна како некакво незадоволство. Тоа беа мали, пубертетски ексцеси во кои таа покажа необично однесување. Во тој период од животот не знаеш ни што би можело да биде, само експерт може да процени дали е нешто потрајно – вели братучедот на Зорица.

Тој сведочи дека Зорица сама ја однела Марина на невропсихијатар сакајќи да и помогне, но дека била против лекувањето.

– Лекарите се обидоа да и помогнат, тогаш беше нежна, витка, убава. Но, таа мораше да оди во психијатриска дневна болница, што не сакаше. Не сакаше ни да ја даде книшката. Тоа беше страшно. „Само ми треба психолог, здрава сум, здрава сум“, постојано повторуваше таа. Прво била пренесена во Специјалната психијатриска болница во Горња Топоница кога полицијата ја затекнала како се шета низ улиците среде ноќ. Не ми паднало на памет дека може вакво нешто да и направи на мајка си – вели братучедот на Зорица.

Во шума покрај река пронајдена Марина која ја закла мајка и Зорица

Таа вели дека Зорица била болна кога Марина била однесена на психијатриско лекување.

– Мајка како мајка. Оди, ги моли лекарите и на потпис ја пуштаат од Топоница. Марина доаѓа дома, го фрла лекот. Во тоа време таму живеела и сестрата. Ја напаѓа сестра си, ги напаѓа родителите. Се борат како знаат и умеат. Зорица беше едноставна жена, никогаш не разбра дека проблемот е нејзината ќерка. Марина и ја наполни главата: „Ме мразат медицинските сестри, ме мразат пациентите, ме мразат лекарите“. Зорица заминува и се расправа со лекарите. Таа не знаеше, не можеше да се справи. Мислеше дека треба да се расправа со лекарите и Марина стануваше се поопасна… – изјави роднината за „Блиц“.

Во последните пет години била пронаоѓана во различни градови во Србија, па била сместена во психијатриската болница „Лаза Лазаревиќ“ во Белград, во болницата во Ковино…

-Таа само заминува и ја нема со денови. Потоа по некое време се јавува и само им вели на родителите: „Дојдете да ме земете“. Седат во такси и одат да ја земат. Талкала низ Црна Гора и Косово. Некои роднини велат дека пиела мешавина од алкохол и апчиња. Веројатно се дружела со наркомани и панкери… Со денови не била дома. Кога беше таму, правеше се повеќе ексцеси. Таа лажно го пријавила својот татко, дури и за силување. Човекот се тргнал настрана во страв да не го пријави пак, почнал да ги чува козите, па мајката останала да се занимава со Марина – изјавил роднина за „Блиц“.

Тој вели дека Марина била „невиден лажго и манипулатор“ и дека била подготвена на се за да добие пари. На мештаните им барала вода и леб.

-Вели дека е гладна, ти и даваш да јаде, вели не сакам да јадам. Тоа го правеше за да извлече пари. Сакаше само пари. А Зорица буквално се бореше за неа до последен здив, на начин како што можеше затоа што беше едноставна жена. Која мајка го малтретира своето дете?- прашува роднината