Мно­гу нут­ри­ци­о­нис­ти со­ве­ту­ва­ат де­ка не тре­ба да се ја­де по 19 ча­сот до­кол­ку се раз­би­ра са­ка­те да го из­гу­би­те ви­шо­кот ки­лог­рами. Иа­ко се раз­би­ра е мно­гу теш­ко да му одо­ле­е­те на ис­ку­ше­ни­е­то да кас­не­те ба­рем не­кол­ку зал­чи­ња по овој тер­мин кој за мно­гу­ми­на зна­чи „цр­ве­на ли­нија” до ко­га сме­е­те да ја­дете, се­пак мо­ра­те да се оби­де­те да се прид­ржу­ва­те кон овие пра­вила.

На­у­че­те се да се кон­тро­ли­рате

На­у­че­те се да си ги кон­тро­ли­ра­те мис­лите, но и те­лото. Ова е осо­бе­но важ­но за да по­сти­гне­те ус­пех во жи­во­тот на кое би­ло по­ле па ду­ри и ко­га ста­ну­ва збор за оби­ди­те да се ко­ри­ги­ра­ат ки­лог­ра­мите.

Хра­на со праз­ни ка­ло­рии

Ко­га ве­че­ра­те (се раз­би­ра пред 19 ча­сот), оби­де­те се да ја избег­ну­ва­те хра­на­та ко­ја во сво­јот сос­тав сод­ржи т.н. праз­ни ка­ло­рии. Брзи­те јаг­ле­хид­ра­ти кои се при­сут­ни на при­мер во сос­та­вот на ле­бот, но и во си­те дру­ги про­из­во­ди кои има­ат по­го­ле­ми ко­ли­чес­тва браш­но и ше­ќер во сво­јот сос­тав, пот­по­ма­га­ат во ви­со­ки­от скок на ин­су­ли­нот во крвта, а ка­ко по­след­ица на тоа, по са­мо не­кол­ку ча­со­ви ќе по­чув­ству­ва­те не­ве­ро­јат­на пот­ре­ба за внес на но­ва и но­ва храна, ра­бо­та што се раз­би­ра не ја по­са­ку­вате.

На­мес­то тоа, за вре­ме на ве­че­рата, вне­су­вај­те хра­на што сод­ржи рас­ти­тел­ни влак­на и про­те­ини. Тоа ќе ви по­мог­не да го држи­те ин­су­ли­нот во те­ло­то под кон­трола, а со тоа и да ја на­ма­ли­те пот­ре­ба­та за до­пол­ни­те­лен об­рок.

Избег­ну­вај­те да гот­вите

За­бо­ра­ве­те на под­го­тов­ка­та на вкус­на хра­на доц­на на­ве­чер. На овој на­чин са­мо ќе си ја отеж­ни­те си­ту­а­ци­јата.

До­кол­ку хра­на­та што тре­ба да ја ја­де­те ка­ко по­след­ен об­рок во­оп­што не из­гле­да при­ма­м­ливо, во тој слу­чај жел­ба­та за по­го­лем внес ќе би­де мно­гу мала. Во спро­тивно, до­кол­ку по­стоја­но сте оп­кру­же­ни со ва­ши­те оми­ле­ни ја­дења, слатки, тор­ти и ко­ла­чиња, ре­чи­си се­кој миг ќе се нав­ра­ќа­те на по­мис­ла­та да вку­си­те са­мо уш­те ед­но залче…