Според историските извори, настанал во Хавана, Куба, иако неговото точно потекло е предмет на дебата.

Потеклото на рецептот се поврзува со локалните јужноамерикански Индијанци, кои правеле лековити пијалаци за разни тропски болести. Тие на Куба пронашле состојки што биле ефикасен лек за скорбут и дизентерија и со тоа ги лекувале болните морнари што доаѓале на островот.

Состојките на овој пијалак биле aguardiente de cana (преведено како „огнена вода“, сурова форма на рум направен од шеќерна трска) измешан со локални тропски состојки: лимета, сок од шеќерна трска и нане.

Од сите состојки потврдено е дека лиметата е заслужена за лекување болести, а другите состојки придонеле за севкупниот вкус на пијалакот.

Што се однесува до името на коктелот, постојат неколку теории: според едната, името се однесува на мојо, кубански зачин направен од лимета, а според друга, името мохито потекнува од зборот моједито (на шпански значи „малку влажно“ ).

Традиционално, „мохито“ е коктел што се прави од пет состојки:

– бел рум (60 мл),

– шеќер или традиционално сок од шеќерна трска (1 лажичка шеќер или 15 мл сируп),

– сок од лимета (1 лимета или 22 мл),

– газирана вода (за надополнување на чашата, по вкус)

– листови нане (3 листови + за декорација)

– Комбинацијата од шеќер, цитрус и нане е тука за да го заокружи вкусот на румот.

Подготовка:

При подготовката, прво на шеќерот или шеќерниот сируп му се додаваат свежиот сок од лимета и листовите нане. Мешавината благо се гмечи со лажица или толчник што се користи за подготовка на коктели. Листовите од нане треба да се изгмечат, а не да се сечкаат, бидејќи така ги ослободуваат своите есенцијални масла.

Потоа се додава румот и мешавината кратко се промешува за да се раствори шеќерот и да се распределат листовите нане.

На крајот, пијалакот се надополнува со кршен мраз и газирана вода.

За украсување на чашата се користат листови од нане и парче лимета.