Климатските промени се причинители околу 20 милиони лица годишно да го напуштат својот дом.

Ова е во просек на едно лице на секои две секунди во текот на последната деценија, според новата студија на невладината организација „Oxfam“, цитирана од „CNN“.

Ова ја претвора климата во најголем фактор за внатрешно движење на луѓето во текот на овој период, при што најсиромашните земји во светот се изложени на најголем ризик, и покрај тоа што имаат мал придонес во загадувањето наспроти богатите земји.

Веројатноста за раселување како резултат на поплави, циклони и пожари е седум пати поголема од ризикот од вулкански ерупции или земјотреси и три пати поголема за раселување, предизвикана од воен судир, покажува извештајот.

Ова прашање е една од темите што треба да се дискутира за време на конференцијата на ООН за климата, што се одржува оваа недела во Мадрид, Шпанија.

„Oxfam“ ја повикува меѓународната заедница да направи повеќе и да финансира програми за да ги врати сиромашните земји од страната на климатските промени, така што идните катастрофи веројатно ќе се појавуваат почесто и со поголема јачина.

За земјите со низок и низок среден приход како Индија, има четирикратно поголема шанса за климатски промени отколку во земјите со високи приходи, како што се Шпанија или САД, се вели во студијата.

Географијата исто така игра улога, па околу 80% од раселените лица поради климатски причини се лоцирани во Азија.

Сиромашните економии, како Куба, Доминика и Тувалу, сочинуваат седум од десетте земји со највисоко ниво на раселување како резултат на климатските проблеми во периодот 2008-2018 година.

Ризикот од раселување на слични островски нации е 150 пати поголем од оние што живеат во Европа, се вели во извештајот што ги анализира податоците на Центарот за набљудување на внатрешното раселување за периодот 2008-2018 година (Internal Displacement Monitoring Centre).

Ризик

Внатрешното раселување има социјални и финансиски трошоци, според Тим Гор, извршен директор на „Oxfam“.

– Станува збор за најсиромашните, најранливите и особено жените, кои се најлошо засегнати – вели тој, додавајќи дека овие преместувања ја нарушуваат социјалната структура на заедниците ширум светот.

Постои голем ризик дека се комбинираат екстремни климатски и воени судири, вели Гор.

Циклоните, привлекуваат внимание, но има и други феномени што полека и не толку ја бележат штетата предизвикана, како што е зголемувањето на океаните.

На пример, поплавите влијаат на земјата, принудувајќи го населението да се оддалечи од земјиште за кои повеќе не го сметаат за одгледување.

Кој треба да ги плати цените?

„Oxfam“ ги повикува светските лидери да ги намалат штетните емисии што е можно побрзо.

Земјите во развој исто така треба да добијат поддршка од развиените земји преку финансиски механизми за справување со загубите и вредноста.

За прв пат дискутирано за време на климатската средба во Варшава во 2013 година, со сличен механизам, богатите земји им помагаат на сиромашните да се справат со влијанието на климатските промени.

– Никој не е подготвен да зборува за пари, што ќе биде еден од најголемите проблеми кои ќе бидат тема на средбата во Мадрид – рече Гор.

– На крајот на краиштата, некој сè уште треба да ја плати цената за овие влијанија, бидејќи тие во моментот ги плаќаат најсиромашните заедници во светот – додаде тој.

И покрај фактот дека, според податоците, развиените земји имаат најмал ризик од внатрешно раселување како резултат на климатски проблеми, предвидувањата велат дека ова ќе започне да се менува во иднина.

– Богатите земји не се имуни на заканата од раселување. Климатските промени не прават дискриминација – рече Гор.