Омилена професорка меѓу учениците, непосредна, со одлична смисла за хумор и со талент на повеќе полиња. Татјана Алексиќ, професорка по македонски јазик и литература во скопската гимназија „Раде Јовчевски-Корчагин“, по многу нешта отскокнува од шаблоните, поради што и ја обожаваат учениците. Пошироката јавност ја запозна преку ТВ-емисијата „Сексуална азбука“, што се емитуваше пред повеќе од 10 години.

Татјана е позната и по својата убавина, стил и вита става, која, како што вели, ѝ е генетски код.
Со Татјана разговаравме за тоа како се грижи за своето здравје, дали практикува диети, дали има некои ритуали при јадењето, за нејзината омилена и не баш омилена храна…

И здрава и нездрава храна

Повеќето луѓе барем еднаш во животот држеле диета, многумина мака мачат со килограмите, а Татјана го има токму спротивниот „проблем“. Иако ужива во готвењето, сака убави јадења, на нејзината трпеза, како што вели и самата, дефилираат и здрави и нездрави јадења, сепак, ништо не се „фаќа“ за неа. Би рекле дека таа е вистинска среќница.

Како изгледа исхраната на Татјана, дали се храни здраво, која храна се наоѓа на пиедестал на нејзината, односно на семејната трпеза?

– Изгледа невидливо, никако да ми се види учинокот на јадењето и дека се хранам – веќе 56 години јадам за џабе! Толку и тежам. Инаку, јадам сѐ и здраво и нездраво, јас сум сештојад кој почитува разновидна храна, само да е добро приготвена и културно сервирана. Здрава храна е здраво приготвена храна, термички издржана со правилно избалансирана комбинација од намирници и миродии. Без лук и магдонос ништо не ми поминува низ кујна, и во торта би ги ставала. Зачините се мали волшепства, но и аптекарски треба да ги дозираш во јадењата, ниту премногу, ниту премалку. Не случајно низ историјата се тргувало со зачините како со скапоцености, се воделе битки за зачини, а шафранот и циметот биле вреднувани како златото. Циметот го користам и како маска за коса и кожа, идеално ги омекнува петиците. Бидејќи живееме традиционално во заедница, така и јадеме, главно манџи, чорби и тестенини, сите видови на месо, освен зајачко – дома чуваме зајак и вљубени сме во него! Мојата свекрва (велешанка), сѐ уште одлично приготвува пастрмајлија и на свои 90 години прецизно ги мери парчињата месо и пастрмата за секое тесто посебно. Постариот син е Карапанџа, или по ново Џејми Оливер, сака да готви и совршено приготвува пици со домашно тесто. Помалиот син и сопругот се добри дегустатори – некој мора и да се мачи! Риба и специјалитети од риба најчесто јадеме за викенд, со винце за „на здравје“. Разновидно, но и „разномрсно“, јадеме и српски специјалитети како џимиринки, шваргли, пихтии (пача), кавурма, гужвари, гибаница итн… Понездраво здравје!

За Татјана диетите за слабеење се непознаница во буквална смисла на зборот, што впрочем, може да се види на прв поглед. Што е диета за Татјана?

– Мене животот ми е диета, и тоа неуспешна диета за дебелеење! Сум имала сериозни проекти во консултации со нутриционисти на тема „како да си ја зголемиш килажата“. Сите обиди ми поминувале низ стомакот и толку, само си поминувале низ метаболизмот, без да ми останат драгоцени калории. Дури и течни калории пиев со месеци… и безуспешно. Баксуз! – вели убавата професорка.
„Линијата ми е генетски код, ништо не ѝ можам ниту сега во климактериум“, додава Татјана.

Ковидот нѐ направи пасивни

Освен на здравјето, коешто е есенцијално за битисување на секој човек, пандемијата со коронавирусот се одрази и на многу други сегменти во животот.

– Колку што бев активна, сега сум пасивна, а тоа е многу. Бев хиперактивна, ангажирана на многу полиња и дојде ковид времето кое нѐ принуди на пасивен живот. Живееме во соби, во кревет, во домашен притвор и тука секоја „активност“ наликува на трчањето на кутрите мали ‘рчковци (хрчцаци) во кафезот. Ми се одрази врз здравјето, коските се крти, мускулите атрофирани, организмот девитализиран. Седечкиот живот е опасно нездрав, нема лезет од лежење – вели таа.

Како Татјана го комбинира одржувањето на здравјето со секојдневните обврски?

– Веќе 12 години не возам автомобил, а тоа значи дека повеќе се раздвижувам одејќи пешки или трчајќи по автобуси. Училишниот амбиент е динамичен сам по себе, барем се раздвижуваме по скали и низ училници. Драмската секција ми значеше многу и за физичката активност, секоја сабота вежбавме заеднички со учениците сценски движења и кореографии. Сега ѝ се „шлепам“ на мојата другарка Мила, која има мала ќерка, па заради неа и ние одиме на прошетки на Водно, Козјак, Матка, Хиподром, Зоолошка градина…

Качамак – омилен појадок

A, што обожава да јаде, како ја доживува храната Татјана…
– Храната ја преживувам како гурман кој сака да готви, но не и да јаде количински, а ја доживувам како нешто многу битно за добра енергија – впрочем изгледаш како што јадеш – вели Татјана.

Татјана како и во многу сегменти од нејзиниот живот е необично – обична. Уникатна и едноставна. Таков е случајот и во приготвувањето и консумирањето храна.

– Готвам и уживам да се врткам низ кујна. Освен класични секојдневни јадења, сакам да месам, да експериментирам со разни комбинации и зачини, да зготвам што било, да најдам нешто по дома и да измислам некое јадење во истиот момент. Ништо не ми пречи ако е вкусно приготвено, може да е шкембе чорба или руски борч со суви сливи, рибја чорба со макало од лук (лук, маслиново масло и оцет во блендер), потаж од тиква (варена тиква, компир, кромид и бујон во блендер), само да е со лажица. Верувале или не, најчесто, но буквално секој ден би јадела за појадок качамак (бакрдам) од пченично брашно со млеко и не би ми здодеало. Креативноста во кујна е магија.

Како што вели, нема ритуал при јадењето, а постои една намирница која ѝ оставила посебен впечаток.

– Немам некој ритуал кога јадам, освен да јадам на памучен чаршаф. Сакам нови вкусови и рецепти. Уште го паметам вкусот на семкастото овошје черимоја, кое првпат го пробав пред три години кај другарка ми во Швајцарија. Знам за појадок да изедам авокадо со лук, бибер и маслиново масло, но и осмина бурек со месо – вели едноставно, во нејзин непосреден стил, Татјана.

Рецепт
Чизкејк

Татјана нѐ почести со чизкејк по рецептот на нејзината другарка Радмила Нале од Белград, за кој вели дека е убедливо најдобар рецепт.

Состојки:
За кората:

– 300 гр мелена плазма
– 125 гр путер
– 125 гр шеќер во прав
– малку млеко за да се замеси во тенка кора, основата за белиот крем.

Подготовка:

За бел крем: во 500 гр матена хопла се додаваат 400 гр кисела павлака и густин (10 гр густин се меша со 4 лажици вода и 4 лажици шеќер сѐ додека не набабри смесата, а потоа се зоврива и додава во белиот крем). На крај може да додадете во белиот крем 2-3 лажици маскарпоне.
Врз кората од плазма се разлева белиот крем (во калап) и врз него се прелива црвениот фил од смрзнато црвено овошје (може само од малини, но може и мешано црвено шумско овошје).
Црвен фил: 500 гр свежо или смрзнато црвено овошје се вари со 250 гр шеќер и малку вода. Откако ќе зоврие, во смесата се додава еден пудинг од ванила, претходно разматен во малку вода. Откако ќе се излади, се разлева врз белиот крем и се остава во фрижидер да се стегне.