Приврзок за ланче направен од заб на елен се покажа како вистински извор на генетски информации оставени од една древна жена која живеела во Сибир пред околу 20.000 години. Антрополозите од Институтот „Макс Планк“ во Германија пронајдоа метод со кој безбедно испитуваат ДНК од старите артефакти во животната средина без да ги уништат и го применија на парче накит, пронајдено во познатата Денисова пештера во Русија во 2019 година. Освен фрагментите од хромозоми на жената, друга трага не е откриена. Сепак, гените што ги апсорбирал приврзокот од нејзината пот и клетките на кожата ги наведуваат експертите да помислат дека таа припаѓала на старата група од Северна Евроазија од палеолитот.

Неверојатното откритие ја отвора идејата дека другите праисториски артефакти направени од заби и коски се неискористен извор за генетски материјал од минатото. Тие би можеле да ни откријат информации за тоа како нашите предци некогаш ги користеле и носеле предметите во далечното минато.

„Нашата работа редефинира како културните и генетските записи можат да се поврзат во праисториската археологија“, пишуваат авторите на анализата.

Оваа најнова иновација во екстракцијата на ДНК користи специјална мешавина на хемикалии за да навлезе во артефактите, направени од заби или коски, исфрлајќи ги фрагментите на ДНК длабоко скриени внатре.

„Може да се каже дека создадовме машина за измивање на антрополошки артефакти во нашата лабораторија. Со миење на артефактите на температура до 90 степени, можеме да извлечеме ДНК од водите за миење, додека артефактите ги одржуваме недопрени.“, објаснува антропологот Елена Есел од Институтот „Макс Планк“.

Тимот од „Макс Планк“ сега планира да ја користи својата неинвазивна техника на повеќе праисториски предмети кои се направени од коски или заби. Со овие ДНК анализи, се надеваат дека ќе се откријат нови заборавени слики од минатото.