Белградската рок група „Партибрејкерс“, во продолжението на турнејата „40 години постоење“, ја сподели својата енергија со фановите на концерт во Виена. Легендарниот бенд со првите тактови ја доведе атмосферата до вриење и уште еднаш докажа зошто е симбол на автентичниот рокенрол на овие простори.

„Партибрејкерс“ низ четири децении работа останаа доследни на својот звук и пораки, издавајќи осум студиски албуми, меѓу кои некои од највлијателните во историјата на југословенскиот и српскиот рокенрол. Песни како „Хочу да знам“, „1000 година“, „Крени према мени“ и „Хипнотисана гомила“ станаа генерациски химни и незаменлив дел од нивните концерти.

Фронтменот Зоран Костиќ Цане, познат по својот бескомпромисен став и енергија на сцената, е синоним за сурова искреност и бунтовен дух. Неговиот уникатен вокал и харизма се клучен дел од идентитетот на „Партибрејкерс“. Гитаристот Небојша Антонијевиќ Антон, кој од почетокот е јадрото на бендот заедно со Зоран Костиќ Цане, носи препознатлив звук со сурови рифови и минималистички, но моќни аранжмани. Нивната авангардна посветеност на музиката и неподлегнувањето на комерцијалните трендови ги направија бастион на вистинскиот рокенрол на овие простори.

Атмосферата на нивните концерти е неповторлива – публиката заедно со нив ја пееше секоја песна, а енергијата што бендот ја пренесува од бината делува како силен бран што ги носи сите присутни. Цане и овој пат, на концертот во Виена, ѝ се обрати на публиката со зборовите: „Луѓе драги, браќа и сестри…“, доволни за да предизвикаат еуфорија меѓу верните фанови, кои заедно со бендот славеа четири децении музика и искрени емоции.

Концертот по повод 40-годишнината беше уште една потврда на нивната неисцрпна енергија. Двочасовниот настап беше исполнет со хитови и сурова сила на рокенролот, со одлична интеракција со публиката – што е заштитен знак на овој бенд.

„Партибрејкерс“ низ годините успеаја да ја задржат својата автентичност и останаа еден од последните вистински рокенрол бендови на Балканот. Нивната музика и пораки сè уште инспирираат нови генерации, додека постарите фанови со гордост го следат нивниот пат.

Овој јубилеј не е само прослава на кариерата на еден бенд – тоа е славење на вистинскиот музички бунт што трае веќе 40 години и не покажува знаци на запирање.