Кога ќе слушнете дека некој го изневерил својот партнер, во вас сигурно веднаш се јавува чувство на осуда и презир.

Сепак, како што тврди антропологот Хелен Фишер, не е се така едноставно. Нејзиниот тим и таа спровеле истражување за видовите на љубов и за тоа какво влијание на личноста има нејзиниот партнер за кој тврди дека го сака. Тие следеле кои делови на мозокот се активираат кога на лицата им се покажуваат некои неутрални слики и кои делови на мозокот се активираат кога ќе им се покаже фотографија од личноста која ја сакаат. Ова истражување покажало дека кога на личноста ќе и покажете фотографија од саканата личност во мозокот се активира центарот за награда кој се активира и при доживување на оргазмот и употребата на опојни дроги.

Но, главниот заклучок до кој Фишер дошла е тоа дека не постои само еден вид на љубов, туку три: романтична, сексуална и поврзувачка. Романтичната љубов е таа која не наведува целата енергија да ја насочиме кон едно лице, сексуалната она која одредува колку често одредено лице сака да води љубов, а поврзувачка е онаа при која чувствуваме доволно сигурност за со таа личноста да сакаме да имаме деца и заеднички живот.

Како што објасни Фишер, сите луѓе се способни да сакаат повеќе лица одеднаш на различен начин, па дури и кога некоја личност само со својот партнер сака да има семејство, не значи дека во таа личност не може да се јави сексуална љубов кон друго лице.

Нормално, ова не значи дека изневерувањето е оправдано, туку дека тие кои изневеруваат кога изјавуваат дека го сакаат својот партнер ја кажуваат вистина без оглед на тоа што го изневериле.