Каков предизвик е соларната бура за Земјата?
Џиновски облак од магнетизирана плазма експлодираше од сончева дамка скриена на далечната страна на Сонцето што може да се сврти кон Земјата за само два дена, а научниците од Европската вселенска агенција (ЕСА) и НАСА предупредуваат на соларна бура, пишува научниот магазин „Спејс“.
Експлозијата што одекна зад источниот раб на Сонцето во раните утрински часови во вторникот (3 јануари) беше таканаречено коронално масовно исфрлање (CME), излив на честички од горната атмосфера на Сонцето. CME беше придружуван од моќен сончев одблесок кој траел дури шест часа, вели соларниот научник Кит Стронг на Твитер.
CME-WATCH – 2023.01.03: As predicted the large flare behind the east limb (see earlier tweets) produced a very large, violent and rapid CME. There is a second spectacular event, albeit slower, but off the southwest limb right at the end of the video. pic.twitter.com/bobunGdhFW
— Keith Strong (@drkstrong) January 4, 2023
Ниту блесокот, ниту CME не беа насочени кон Земјата, но експертите предупредуваат дека скриената сончева дамка што ги создала наскоро ќе биде свртена кон планетата додека Сонцето ротира.
Сончевите дамки се потемни делови во долната атмосфера на Сонцето, кои се поладни од остатокот од сончевиот диск и имаат густи и згрчени линии на магнетното поле. Кога овие линии на магнетното поле ќе се прекинат, сончевите дамки ослободуваат сончеви блесоци во форма на светли блесоци. Сончевите блесоци патуваат со брзина на светлината, стигнувајќи до нашата планета во рок од осум минути ако се насочени кон неа.
Короналните масовни исфрлања, од друга страна, се движат низ вселената побавно, пристигнувајќи во рок од два до три дена. Сончевите блесоци можат да ја нарушат радио комуникацијата на нашата планета без предупредување, па затоа експертите најмногу стравуваат токму од нив. Магнетизираната плазма од CME е во интеракција со магнетното поле на Земјата, предизвикувајќи секакви несакани ефекти врз технологијата, вклучувајќи прекин на струја, прекин на ГПС и дефекти на сателитот. Овие интеракции, сепак, се исто така причина за хипнотизирачките прикази на поларните светла.
Вчерашниот блесок бил откриен од повеќе вселенски летала за набљудување на сонцето, вклучително и заедничката мисија на НАСА/Европската вселенска агенција за соларна и хелиосферска опсерваторија (СОХО) и опсерваторијата за соларна динамика на НАСА.
Мерењата им помогнаа на научниците да утврдат дека сончевата дамка што ги произвел изливите, ќе се пресели во делот од сончевиот диск свртен кон Земјата во рок од два дена, пренесува „Спејс Ветр“. Активниот регион може, всушност, да им е веќе познат на научниците од соларната енергија.
Во декември, сончевата дамка наречена АР3163, во тоа време поголема од нашата планета, го премина сончевиот диск пред да исчезне пред околу две недели. Оваа сончева дамка сега се очекува повторно да се појави и научниците мислат дека можеби станала уште помоќна откако последен пат сме ја виделе.
