Со женска рака: Поезија од Снежана Стојчевска
Снежана Стојчевска (1980) е застапена во повеќе антологии на младата македонска поезија. Таа е редовен учесник на поетски манифестации во земјава и странство. Од 2019 година, Стојчевска е член на Друштвото на писатели на Македонија.
Семејство
Понекогаш мојот син
се однесува како да ми е татко,
а јас мајка на мојата мајка.
На момент најмладиот станува најстар,
а најстариот сè почесто тежнее кон детство.
Годините го губат своето значење,
но љубовта останува иста
универзална и чиста.
Жениште сум
Повеќе не се плашам
да фатам со раце
да ја измиjам грдотијата на светот
она што може да исчисти само мајка.
Избор од книгата „Ќе се завијам во песни“ МИ-АН 2019