Во текот на една недела, во советувалиштето при Националната мрежа против насилство врз жени и семејно насилство, се јавуваат околу 20 жени кои биле жртви на сексуално насилство или вознемирување, вели психологот Фросина Ивановска.

– Секако дека ова се должи на зголемениот број на кампањи, на информации и реакции што се споделуваат во однос на неприфатливоста на сексуално насилство и сексуално вознемирување, што беше актуелно во овој период со „Јавна соба“. Меѓутоа, генерално, мислам дека се должи на зголемените напори на сите организации и специјализирани услуги кои се обидуваат да стигнат до сè поголем број на жени и девојки кои претрпеле различни облици на насилство. Бројката не само на нови, туку и оние кои редовно добиваат поддршка, бидејќи таа поддршка не се состои само од еднократно јавување е околу 20 жени неделно. Сите жени кои се обраќаат за помош, чувствуваат првенствено срам, бидејќи сексуалното насилство и сексуалното вознемирување се навистина тешки и непријатни искуства за споделување, вели Ивановска.

– Но, има жени кои доаѓаат со чувство на страв, во однос на тоа дали ќе прекине и страв доколку се охрабрат да го пријават и да побараат помош, дали тоа ќе значи заштита, поддршка и прекин на овие однесувања или, пак, можеби ќе значи зголемување на насилството зашто имало и такви случаи, вели Ивановска за „Утрински брифинг“.

Таа објаснува дека поддршката и помошта за жртвата мора да биде со нејзина согласност.

– Првично, стручњаците кои работат со овие проблеми прават проценка дали во моментот девојката или жената е сè уште е изложена на некаков ризик и дали насилството е прекинало или сè уште трае и колку е тоа опасно и за нејзиниот физички интегритет, но и за нејзиното психичко здравје. Потоа, со согласност на жената што е жртва, се договараме што може натаму да преземеме, затоа што пријавувањето во надлежните институции може да значи дополнителна вознемиреност и изложеност, додава Ивановска.

Целиот разговор со психологот Фросина Ивановска може да го погледнете во видеото