Новиот роман на писателот Трајче Кацаров со наслов „Увозникот на бели ноќи“ носи приказна за елементите кои го чинат човековиот идентитет. Романот излезе во издание на „Матица“, а рецензија за книгата напиша Христо Петрески.

– Кацаров како да си поигрува шах со читателот, па создал еден реминисцентен, носталгичен, но и длабоко актуелен и современ роман, каде не знаеш што е побитно и потрајно: дали спомените кон дедо му Трајко, или семинарите од контроверзниот ден…

Читателот од страница во страница, од збор до збор, го одмотува клопчето и размислува за туѓиот, но и за својот живот, а тој е неизвесен, непостојан и трнлив, менлив и минлив. Час е нагорен, а час надолен патот на човекот и писателот, па во таа заитаност и задуманост може да се смести и оваа документарна и фактографска проза, која понира и во психолошкото и во филозофското, а најголемиот бенефит е творечката и креативна постапка и постигнатиот резултат.

Малиот и осамен, обичен човек среде секојдневието и катадневието, но и големите надежи, проекции и небулози – доведуваат до скепса, резигнација, иронија, пародија, сарказам и се одраз на една немерлива и нескротлива немоќ, разочарување, негодување, нирвана и катарза.

Најлоша, неподнослива и најтрагична е статус кво позицијата и ситуацијата, па затоа Кацаров првенствено се бори и се изборува (но и се изморува и исцрпува) против тоа. Ова е книга за насладување и размислување, се отвора и затвора во истиот миг, поставува бројни дилеми и загатки, но и се обидува да ги демистифицира и разгатне – напиша Петрески.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 181, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 2-4.6.2023)