По војната во Алжир, францускиот претседател Емануел Макрон побара „прошка“ од „Харките“ инсистирајќи на „долгот” на Франција наспроти нејзините „деца”, жртви на „воено напуштање” и „злоупотреба на семејствата”, пренесува Локал Франс.

Франција се обврзува да ги прими сите Харки и нивните блиски семејства по војната во Алжир, но ја преиспитува оваа одлука по договорите за Евиан. Само 42.500 харки конечно наоѓаат засолниште во континентална Франција. Харките и нивните потомци во 2012 година би претставувале помеѓу 500.000 и 800.000 луѓе во Франција.

Денес во Елисејската палата се слушнаа аплаузи и насмевки, но и солзи и повици. Во Празничната сала на Елисејската палата, каде што одржа утрово говор посветен на харките, Емануел Макрон беше накратко прекинат од дел од присутните. Грижлив да ја поштеди легитимната емоција на публиката, шефот на француската држава застана и започна да разменува директно со некои од неговите гости и се обиде да ги увери.

Но, тој продолжи да жали што има „нешто исцрпувачки” во тоа што секогаш бил критикуван дека не прави доволно, вклучително и кога смета дека неговите најави се на ниво. Мора да се каже дека претседателот на Републиката долго го подготвуваше својот говор. „Денес, во името на Франција, им велам на харките дека Франција има долг кон нив. Барам да ни простите. Нема да заборавиме”, рече тој.

Верувајќи дека „ниту една парична репарација не може да го поправи она што се случи” на крајот на Алжирската војна, Емануел Макрон додаде дека ниту тој не може „со зборови да поправи 60 години од животот на нацијата”. Ова е причината зошто тој одлучи владата, да претстави „текст на закон за признавање и репарација „за да се признае „единственоста” на харките , имено „воено напуштање” и „малтретирањето на семејствата”.

Инаку, именката „Харки” во строга смисла, означува поединец што служи во француски Алжир во паравоена формација. Но така се нарекуваа и дел од милициите ангажирани во француската армија за време на војната во Алжир без да имаат статус на војска.