Белешка 1: Мрачната кохезија меѓу клерот и политиката во пресрет на корона-Бајрам, а после корона-Велигден (актуелна ситуација)

Наќе, Сулејман и Стефан се другарчиња. Но тоа друштво е многу поголемо и има огромна моќ. Што можеме да очекуваме од вакво друштво во овие денови на корона криза, политичка неизвесност и инфодемија?

После ризичниот Велигден, нѐ чека уште поризичен Рамазан Бајрам. Христијанското „божје стадо“ тотално го игнорираше Велигден-карантинот, со „благослов“ од Стефан-МПЦ и од Наќе-Отсјај, но и многу пошироко, од политичко-институционалната палета во државата. Па гледавме гротеска од верски „пркос“ против коронавирусот, а бројките на заразени по одредено време си го кажаа своето.

Сега, Сулејман-ИВЗ „херојски“ му пркоси на карантинот за Рамазан Бајрам, со отворена најава дека неговото муслиманско „божје стадо“ нема да го почитува полицискиот час. Се заканува и со „довербата на гласачите“. Дека до сега ептен ги почитуваа мерките, џанам…

Има ли политичка игра во ова? Ако да (а нема причина зошто не), таа може да биде крајно опасна и насилна. Ќе јурне ли „херојот на отсјајот“, другарчето на еден воен злосторник (да не му го спомнувам името, да не си ја валкам страницава) во одбрана на карантинот? Ќе го искористат ли националистите (од двете страни) корона-Бајрамот, чиј предизборен рејтинг е на стаклени нозе?

Имаат одлична можност за извлекување болен политички профит од ова. Со Наќе во МВРО, и Сулејман (близок до знаеме која партија) во ИВЗ, нема да им биде проблем да предизвикаат тензии и омраза меѓу полицијата и муслиманите. Се разбира, за сето тоа да прерасне во криза и можност за пумпање на ослабениот рејтинг, ќе се погрижи агитпроп машинеријата со куртоните на врвот од ‘рѓосаното копје на националистите (боже ме прости, не можам да му избегам на називот куртони, што сам си го даде Латас).

Затоа што, за да успеат националистите и криминалците, потребни се деструкција, тензии, насилство и, по можност, барем малку крв. Тоа е искуството од минатото, од кое никако не успеваме да извлечеме поуки.

Ова мрачно политичко-клерикално сојузништво е уште еден ризик за политичко-безбедносносто здравје на нашата кревка демократија, силно затресена од коронавирусот, без парламент, со избори кои сѐ уште висат во воздухот.

Можеби вирусот е опасен по здравјето, но оваа мрачна кохезија меѓу интересите на клерот и деструктивните политичари е уште поопасна. Затоа, внимателно!

Белешка 2: Вечното блудничење меѓу клерот и политичарите (општ поглед)

Така е, блудот меѓу политичките лидери и клерот е вечен. Политичарите, за да се „обоготворат“ ја контролираат или молат за поддршка од клерот. Приказна толку долга и комплексна, што ако ви ја почнам овде, може да го пропуштите и измислувањето на вакцината против коронавирусот…

И додека негувам длабока почит кон интимните духовни врски меѓу поединецот и тоа што, секој поединечно, во себе го доживува како Господ, Бог, Алах, небесна сила, надземно, божествено, спиритуално (…), како што минува времето, сѐ повеќе сум разочаран и разгневен од отвореното блудничење меѓу клерот и политичарите.

Црквата и џамијата (МПЦ и ИВЗ) не престанаа да се занимаваат со политика, откако станавме самостојна, плурална демократија, а нивната распрденост низ општественото и политичкото секојдневие на луѓето веќе одамна ги помина сите граници на подносливото. Таман и да сум религиозен, никогаш не би им ја подарил мојата доверба на бизнисмените со „божјите пораки“.

Безбожништвото на верските институции, нивното арогантно мешање во политиката и дрската злоупотреба на верата на луѓето во Бога, е гангрена на македонската демократија. Со бројките на своите следбеници, тие дрско уценуваат и се богатат на сметка на граѓанките и граѓаните. И тоа тројно!

Секој ден се богатат од бакшишите за „консултантските услуги“ во посредувањето меѓу лековерноста и стравот на луѓето и тоа што го продаваат како божја работа. Колку и да се сиромашни луѓето, тие ќе одвојат од устата и на своите деца, за да тутнат пари во меките, негувани, благо испотени и дебели прстиња на поповите и оџите, во надеж дека така ќе се доближат до небесните двери и божјата милост.

Богаташите, во надеж дека ќе ја смират својата совест и ќе си обезбедат плац на небесните пространства, од страв дека може да горат во пеколот поради своето среброљубие (и други гревови) им градат цркви и џамии и богато ги даруваат „божјите агенти“.

И на крајот, најстрашно од сѐ, калкулирајќи со влијанието на клерот кај луѓето (гласачите), политичарите ги товат со крупни крвави парчиња од телото на секуларноста. „Крвави“ не е само стилско зајакнување на реченицата, туку е потсетување на историјата на човештвото кое веќе илјадници години живее под бруталниот, безбожнички јарем на верските администрации низ времето. Секуларноста, одвоеноста на верските заедници од државата, е бесценета придобивка на модерното доба, која политичарите премногу лесно ја ставаат во скутот на клерот.

Со јасно поделени територии и заробување на умот на своите верски следбеници, МПЦ и ИВЗ се добри сојузници со секоја власт и жестоки верско-политички конквистадори. Тие безмилосно се пресметуваат со секој, и најмал, обид да им се ситни паствата. Нивниот пазар е поделен на православни христијани и муслимани, а други заедници, било верски (протестанти, на пример), било световни (атеисти), за нив се опасна конкуренција, колку и да е мала. Затоа што секој денар им е важен, секој атом влијание го сметаат за пресуден.

Наместо заклучок: Само небото е безгранично

Ќе завршам каде што започнав. Искрено и длабоко ја почитувам личната одлука на секој човек да изгради мост кон божественото (што и да е тоа) и да живее со таа благородна заблуда до крајот на животот. Кој бил во право, тие или атеистите, нема никогаш да дознаеме. Но клерот е како политиката, секогаш треба да бидеме будни и претпазливи со нив. Особено кога се работи за Балканот…

Имаат повеќе пари отколку што можеме да замислиме, ги имаат политичарите, ги имаат душите на луѓето… Овие мрачни сили на земјата, немаат врска со тоа што проповедаат дека е на небото. Но, само небото е безгранично. Нивната моќ, нека е и милениумска, има ограничен рок на траење.