Владимир Путин имаше три опции: да ја прифати украинската понуда за прекин на огнот, но да ја  изгуби иницијативата  на фронтот; да го отфрли и да го ризикува непријателството на Доналд Трамп; или да се обиде да застане за да може да ја продолжи борбата што е можно подолго. Ја избра третата опција, анализира  британски The Telegraph.

Пофалувајќи го американскиот претседател и идејата за запирање на војната, Путин се надева дека ќе остане во добрината на Трамп. Сепак, неговиот моментален акцент на „нијансите“ што треба да се земат предвид треба да биде повик за будење.

Ова е класична руска тактика за преговори – како што ќе потврди секој дипломат кој некогаш имал разговори  со Сергеј Лавров.

Со разложување на секој предлог на бесконечен број компоненти, Путин ќе се обиде да изгледа кооперативен, додека всушност купува време, ги забавува преговорите и се обидува да ја искористи ситуацијата на терен за да извлече максимални отстапки.

Трамп и неговиот кабинет сега се соочуваат со тест на решителност и кредибилитет.

Тие би можеле да ги игнорираат изговорите на Путин за „нијанси“ и да бараат тој веднаш да нареди прекин на огнот – што, на крајот на краиштата, е целосно во негова моќ. Тоа би значело да се покаже каков вид на нетрпеливост и притисок приведоа на Володимир Зеленски. Може да вклучи и активирање на т.н пакет санкции за „кршење коски“, на кои се закани сенаторот Линдзи Греам доколку Русија не отстапи.

Како што се наведува во текстот, Путин не е непобедлив. Дневно губи повеќе од 1.000 војници, економијата се прегрева, а со сегашните трендови ќе се соочи со сериозни внатрешни проблеми до 2026 година.

Тие би можеле да ги игнорираат изговорите на Путин за „нијанси“ и да бараат тој веднаш да нареди прекин на огнот – што, на крајот на краиштата, е целосно во негова моќ. Тоа би значело да се покаже каков вид на нетрпеливост и притисок приведоа на Володимир Зеленски. Може да вклучи и активирање на т.н пакет санкции за „кршење коски“, на кои се закани сенаторот Линдзи Греам доколку Русија не отстапи.

Како што се наведува во текстот, Путин не е непобедлив. Дневно губи повеќе од 1.000 војници, економијата му е под притисок , а со сегашните трендови ќе се соочи со сериозни внатрешни проблеми до 2026 година.

Сепак, тие би можеле да бидат фатени во исцрпувачките дискусии на Путин за деталите. Тоа би значело повторување на грешките на американските претседатели од ерата на Барак Обама наваму.

Путин веќе навести какви карти ќе игра. Тој тврди дека украинските трупи се опколени во Курск и немаат излез освен смрт или предавање – и ја повика украинската влада да размисли за својата судбина. Јасната импликација е дека тие треба да бидат принудени да се предадат, наместо да им се дозволи да ја напуштат руската територија.

Тој нема намера да ја  прекине војната се додека Украинците имаат преговарачки адут во форма на присуство во областа, тврди Телеграф.

Путин, исто така, побара на Украина да и се забрани да ја мобилизира својата војска за време на предложената 30-дневна пауза или да го преместува оружјето на фронтот. Ова практично ќе ја ускрати Украина од способноста да се брани од нов руски напад.

„Ова на Украинците ќе им изгледа како дежа ву. Во 2014 и 2015 година, Путин двапати го искористи опкружувањето на украинските трупи за да им наметне катастрофални договори за прекин на огнот по негови услови“,  се наведува во текстот.

Тогаш Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ) испрати невооружени набљудувачи внимателно да ги бројат експлозиите и да ја измерат големината на свежите кратери. Тие не можеа да ја запрат војната бидејќи постојано беа измамени.

Путин ќе се обиде да ги вовлече Американците во бескрајна дипломатија, а истовремено ќе употреби сила за да извлече максимални отстапки и да подготви терен за обвинување на Украина  кога – преговорите или евентуалниот прекин на огнот, не успеат.

Топката сега е кај Трамп, се заклучува во текстот  на британски Телеграф.