Цела галерија новосоздадени скулптури создадени од камен може да се најде на фејсбук-профилот на Андреј Митевски. На дел од фотографиите е нагласено „работа во прогрес“, што значи дека авторот интензивно го користи овој период за креација на нови дела. Скулпторот Андреј Митевски дипломирал и магистрирал на Факултетот на ликовни уметности во Скопје, а знаењата и вештините за работа во камен ги стекнал кај прославениот професор Драган Попоски – Дада.

Покрај самостојните, има учествувано на бројни групни изложби и интернационални симпозиуми за скулптура. Делата што ги создал се резултат на инспирацијата, посветеноста, но и на секогаш присутната мотивација од светот што го опкружува.

– Скулптурите што ги создавам претставуваат непрекинат процес на активно трагање по формата и содржината која ја опишувам. Мотивациите што ги имам се секогаш присутни во мојот процес на креација, која е инспирирана од животот, но и од фантазијата. Според тоа, моите скулптури претставуваат светоглед на сѐ што ме опкружува. Се осврнувам нанадвор, но трагам и во својата внатрешност. Сѐ е мотив и сѐ е возбуда во креативното. Нема почеток и крај. Сѐ е процес.

Според Митевски, каменот како материјал има своја историја и своја меморија. Носи свои емоции, своја структура и како таков го заслужува неговиот респект и мотивација токму во тој материјал да се изразува, да ги преточи своите мисли и емоции во форма.

– Моделирањето во камен има некоја своја убавина, свој пристап што е уникатен. Тој не дозволува премислување и несигурност и затоа е искрено директен и уникатен. Затоа и ми се допаѓа. Но, во исто време, е и нежен и фрагилен. Како животот. Таа порака ја носам во сите мои дела и на тој начин пробувам да го заробам времето, да го претставам во игра на форми кои се движат и поигруваат. Животот е само игра – открива Митевски.

Моментите на социјална изолација за него не претставуваат проблем, бидејќи во процесот на работа е опкружен со поинакви хоризонти.

– Секогаш сум создавал во една интимна средина каде што во моментот на работа светот не постои, тој е присутен, но надвор од ателјето. Тој апсолутен ескапизам ми дава мир и трезвеност да го кажам тоа што го мислам или чувствувам од една објективна дистанца, каде што нема друга емоција освен љубов. Сметам дека само љубовта е нашата вистинска вредност. Таа ме води да создавам и да продолжам напред – потенцира Митевски.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 25, во печатеното издание на „Слободен печат“ на 4-5 април 2020)