Често јадеме онака како што ни налага околината – знаците од средината ни помагаат да одлучиме кога, колку и што да јадеме. Па, може да се каже дека мрачната и студена еднообразност на киносалите нѐ поттикнува да јадеме повеќе, пишува „Тајм“.

Има многу психолошки ефекти кога влегувате во кино, а тие откриваат многу за интеракцијата помеѓу храната и нашата околина.

Слабо осветлување

Постојат добри причини зошто рестораните од високата класа користат слабо осветлување. Па, следствено на тоа, сличната темнина во киносалите нѐ поттикнува да јадеме повеќе.

„Кога го намалуваме осветлувањето, ние сме порелаксирани, што има тенденција да ни го зголеми целокупното задоволство и целокупното искуство“, вели Сара Лефевр, вонреден професор по маркетинг на Државниот универзитет Мареј. „Веројатно ќе консумираме малку повеќе бидејќи под А – не обрнуваме внимание, а под Б – не ни е грижа“.

Темната светлина не само што нè поттикнува да јадеме повеќе, туку влијае и на тоа што избираме да јадеме. Досега е докажано дека слабото осветлување во рестораните ги тера луѓето да ги намалат критериумите за здрава исхрана – да ја заменат салатата со помфрит или да не му одолеат на десертот.

Во киносалата, каде што и самиот филм ни го одзема вниманието, овој недостаток на внимание е уште поизразен, што може да го објасни тоа зошто јадеме толку многу пуканки додека гледаме филм во кино.

Светлината дури влијае и на вкусот на храната, но и на тоа по кои вкусови ќе посегнеме. Професорката Лефевр го проучувала она што таа го нарекува „сензорна компензација“, или идејата дека лишувањето на едно чувство може да го подобри другото.

Во една студија од 2022 година, таа откри дека во темна соба, храната со само една димензија на вкус, како слатка или солена (како пуканки), има подобар вкус отколку на светлина. Сепак, додадете уште еден елемент за вкус (како чоколадните бонбони) и разликата помеѓу светло и темно ќе исчезне.

Чувството за вкус може да биде под влијание и на недостатокот на светлина. „Јадеме со очи“, забележува проф. Лефевр.

Во игра се и други фактори на животната средина, како што е оладената киносала. „Јадеме повеќе кога ни е ладно“, вели Лефевр, особено кога ќе почнеме да трепериме. Треперењето ги троши резервите на скапоцена енергија, додава таа, предизвикувајќи мозокот да испраќа сигнали во потрага по повеќе калории.

И она што е на екранот е важно

Можеби кината се еднообразни, но самите филмови сигурно не се, а оваа варијација може да влијае на апетитот на гледачите.

„Она што го прават филмските ликови, особено кога јадат, создава модели во начинот на кој публиката јаде“, вели Вивиен Шуо Џоу, вонреден професор по комуникациски студии на Универзитетот во Хонг Конг.

Гледањето филмови е „еден вид интеракција“, забележува професорката. Често, кога ликовите на екранот јадат, и публиката е вовлечена во акција. Но, постои една клучна забелешка: „Овој ефект се гледа само кај луѓето кои се идентификуваат со филмските ликови“, вели Џоу.

Исто така, гледањето филм е емотивно искуство кое бара одредено ниво на вложување. Јадењето е однесување поврзано со целта, вели Шуо, и кога се грижиме за некој лик, потсвесно ги прифаќаме неговите цели како наши.