Со оркестарот на Филхармонија на 11 ноември, со почеток во 20 часот, ќе настапи една од најдобрите млади пијанистки на светската музичка сцена – Јеол Еум Сон од Јужна Кореја под диригентската палка на Сашо Татарчевски.

Концертот е насловен „Фрески“, според истоименото музичко дело на македонскиот композитор Благоја Ивановски, кое ќе биде изведено на овој концерт, заедно со Концертот за пијано и оркестар бр.2 и „Танцот на смртта“ од Камиј Сен-Санс.

Светската критика ја оценува јужнокорејската пијанистка Јеол Еум Сон како врвен изведувач со грациозна и безвременска интерпретација, кристален и разнобоен тон и возбудливи изведувачки перформанси. Важи за брилијантен вирутоз и за пијанистка која прави соврешен баланс меѓу енергијата и гравитацијата со својата изведба. На светските сцени настапува и како рецитален изведувач и како пијанист со најзначајните симфониски оркестри во светот. Нејзиниот репертоар е разновиден и еклектичен, таа изведува музика од Бах, Моцарт, од германските и руските романтичари, Вагнер, Шимановски, Лигети, Салонен.

Концертот за пијано и оркестар во ге-мол Камиј Сен-Санс го напишал во 1868 година. Големиот руски пијанист Антон Рубинштајн, еден од големите пријатели на композиторот, дошол во Париз за серијата од осум концерти кои требало да се реализираат под диригентската палка на Сен-Санс. Пред крајот на концертните серии, Рубинштајн сакал да дебитира како диригент во Париз, а Сен-Санс да настапи како пијанист. Сен-Санс започнал да го пишува Концертот во ге-мол веднаш по иницијативата на Рубинштајн и успеал да го заврши за неверојатни 17 дена. Премиерната изведба била на 13 мај – Рубинштајн го водел концертот, а Сен-Санс настапил како солист.

Делото „Танц на смртта“ е една од четирите тонски поеми кои Камиј Сен-Санс ги создал во 1870 година, сите инспирирани од Франц Лист и неговите истоимени дела од 1849 година. Сен-Санс прави тематска трансформација и интегрира специфична оркестрација во концептот, идејно преземан од Лист. Првично е напишана како песна за глас и пијано на текст од поетот Анри Казалис, кој се базира на старо француско суеверие. Во 1874 година, композиторот го адаптира делото во оркестарско, заменувајќи го гласот со партија во виолините.

Благоја Ивановски (1921–1994) е македонски композитор од втората генерација македонски повоени творци. Заедно со Глигор Смокварски и Кирил Македонски, бил еден од втемелувачките на современиот македонски симфонизам. Поголемиот дел од творечкиот опус на Ивановски е посветен на симфониското творештво, во чии рамки доминираат историски теми. Во таа насока се движи и неговото симфониско дело „Фрески“, напишано во 1961 година, во кое го сумира својот препознатлив стилски печат кој е умерено модерен. Пристапот кон третманот на формата и во ова дело има типична и шематизирана форма, која се пресликува и во основните композиторски постапки.

Диригентот СашоТатарчевски е роден во Битола, каде што се здобива со основно и средно музичко образование. Дипломира и магистрира на ФМУ во Скопје на катедрите за хорско и оркестарско диригирање, а посетува и мајсторски курсеви во Њујорк, Рим, Москва, Берлин, Фиренца, Санкт Петербург и Сартеано.

Настапувал со различни ансамбли, вклучувајќи ги Македонската филхармонија, Оркестарот на МОБ, Симфонискиот оркестар на ИКО – Рим, Симфонискиот оркестар на Ермитаж од Санкт Петербург, Битолскиот камерен оркестар, Битолската опера, Симфонискиот оркестар на „Битолско културно лето“, Солисти на ФМУ, Симфонискиот оркестар на ФМУ, ансамблите за современа музика „Алеа“ и „КонТемпора“, Мандолинскиот оркестар при МКЦ и други камерни и симфониски состави.

Во моментов работи како професор на ФМУ по група предмети од областа на диригирањето и диригентна симфонискиот оркестар и мешаниот хор „Драган Шуплевски“, како и уметнички раководител на Женскиот младински хор при МКЦ и професионалниот мешан хор „Проарс“, соопштија од Филхармонија.