Во северниот дел на Пакистан, во планинската долина Хунза, која се наоѓа во регионот Гилгит – Балтистан, животниот век на луѓето во оваа област достигнува до 130 години. Некои од нив дури го прославиле и својот 145-ти роденден пред да го напуштат овој свет.

Точниот број на години е тешко да се утврди затоа што Хунзите немаат извод од матичната книга на родените или докази за да ја поддржат нивната виталност.

Во остатокот од Пакистан, животниот век во просек е 67 години, но на покривот на светот, во изолираните пустини на Хималаите, владеат сосема различни закони за животот и смртта.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Manuela Hrvatin (@manuelahrvatin)

Истражувачите забележале дека жените можат да забременат многу доцна, во шеесеттите години и подоцна, а исто така се верува дека не страдаат од рак. Научниците го бараат објаснувањето во природата и исхраната.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Annum Clicks (@annumclicks)

Хунзите пијат вода од глечерите, сами одгледуваат храна и бидејќи се отсечени од блиските градови, тие не јадат ништо преработено. Кајсиите често се наоѓаат на нивното мени, а за време на постот со денови па дури месеци, тие не јадат ништо друго освен свеж сок и семки од тоа супер здраво овошје.

Месото е многу малку застапено во нивниот начин на исхрана, но затоа доминираат житарките и зеленчукот.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Victoria Nikitchuk (@vikiniki8)

Нивното потекло е многу тајност. Патиштата се посветли од сите соседни народи, а нивниот јазик (бурушаски) е повеќе сличен на баскискиот отколку на кој било друг кој ги опкружува. Се верува дека тие се потомци на војниците на Александар III Македонски кои не можеле да го следат и решиле да останат на Хималаите.