Длабоки, искрени и чисти емоции наталожени на беспрекорната книжевна подлога на Тина Иванова, засилени со суптилно избрана музичка програма на Дино Имери и Дуња Иванова, како и длабок минуциозен прочит на промоторот Џабир Дерала донесе промоцијата на романот „Се чини, сѐ уште постои љубов или: Љубов во време на корона“ во „Аудиокултура“.

Новиот роман на Тина Иванова под наслов „Се чини, сѐ уште постои љубов или: Љубов во време на корона“ е приказна за љубовта помеѓу еден маж и една жена. Од една страна, зборува за љубовта помеѓу Ана и Дениал, љубов помеѓу христијанка и муслиман, за онаа чиста, искрена, невина љубов, речиси нереална – опишувана во некој класичен роман.

Од друга страна, пак, приказната третира уште една верзија на љубов или „нељубов“, како контрапункт на среќната, полетната, безграничната, безусловната, полна со радост, а тоа е онаа грдата, измамничката, полна со сомнежи, непочитување, тага.

Локацијата е Скопје, градот кој дише во наративот како едно соединение со ликовите. Но, во суштина, книгата зборува за предрасудите, пред сè, за религиските, а со тоа и за социјалните судови, за неразумните однесувања и за искривеностите во верувањата, наметнати од религиските авторитети помеѓу луѓето, кои се провлекуваат низ одредени дијалози и размислувања на главниот лик Ана.

Промоцијата на романот се одржа на 16 декември во „Аудиокултура“. Промотор на книгата беше новинарот, писател и активист за човекови права Џабир Дерала.

– Станува збор за една истовремено брутално романтична и длабоко интимна исповед, за една човечка судбина, а воедно и жестока критика на општеството. За едно неуко, насилничко и исплашено општество, заробено од себе и во себе. Во оваа книга, авторката ги открива најдлабоките чувства на една жена, докрај, без калкулации, без кокетирање и донекаде – со краен фатализам. Нема ниту трошка резерва во опишувањето на животните ситуации, душевните состојби и духовните пловидби по немирното море на мислите и сознанијата. Тоа е живот што со вриеж излегува и блика од страниците на книгата, и сведочи за болката што може да ја предизвикаат луѓето.

Оваа книга е како патничка торба во рацете на одметнат научник, во случајов авторката Иванова. Таа ја отвора таа тешка и преполна торба пред вас и, еден по еден, ги вади сопствените внатрешни органи и ги става на маса пред вас. И ви вели:

– Повелете, јадете. Ова сум јас. Но ова сте и вие!

Може да се каже дека оваа книга е ангажирана, но по интензитетот на пораките во неа, ги надминува и „најславните“ борци, промотори, носители на одлуки и креатори на политики во најодговорните сфери во општеството и политиката. Мултикултурализмот и интеркултурализмот денеска добија важно дело над кое треба секој да се замисли и од кое треба да се извлечат поуки.

Во било која земја, не само кај нас, оние што ја сакаат слободата на изборот лишен од ограничувањата што ги наметнува конзервативната средина – поднесуваат трагична жртва секој ден од својот живот. Истовремено, тоа се луѓето што го движат општеството напред. Иронично. И точно. Овој роман е сведоштво за иронијата и трагичната состојба на светот – меѓу другото рече Џабир Дерала на промоцијата на романот.

Промоцијата беше збогатена со настап на двајцата извонредни пијанисти Дино Имери и Дуња Иванова, кои длабоко познавајќи ја душата на авторката изнедрија звуци што ги разнежнија сите присутни.

Тина Иванова е авторка на повеќе книжевни дела, за кои е добитничка на неколку значајни награди. „Се чини, сѐ уште постои љубов или: Љубов во време на корона“ е нејзин втор роман, а објавен е како самиздат.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 210, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 23-24.12.2023)