Белата облека, црните ракавици и тетоважите речиси станаа дел од униформата на готвачот, но не беше секогаш така. Не само што готвачите беа помалку препознатливи, туку повеќето од нив не беа ни познати на пошироката јавност.

Имињата на рестораните беа познати, но не беше важно кој готви во нив, сè додека храната беше вкусна, а гостите ги плаќаа сметките.

Светот се промени со славните готвачи, а натпреварите како MasterChef ги издигнаа до ѕвезди. Ако погледнеме во не толку далечното минато, разликата е очигледна. Некогаш високи како кули, збрчканите бели капи исчезнаа со текот на времето.

Зошто готвачите носат бели капи?

Во почетокот на 18 век, белите капи се носеле од хигиенски причини, за јасно да се види кога униформата е валкана и да се спречи влегувањето на влакна од косата во храната.

Првите капи беа сплескани, а со текот на времето тие растеа. Високите капи овозможија подобра циркулација на воздухот и им помогнаа на готвачите да не се онесвестат од топлината во кујната.

Мари Антоан Карем, еден од првите готвачи на француската висока кујна, е заслужна за создавањето на стандардната готвачка капа каква што ја знаеме денес, но постојат бројни приказни кои објаснуваат како првпат се појавила готвачката капа и како еволуирала со текот на времето.

Тетоважи

Кожата натопена со мастило е еден од стереотипите кога станува збор за готвачите, но во секој стереотип има барем зрно вистина.

– Почнав да се тетовирам кога почнав да готвам – вели Дејвид Зилбер, поранешен готвач во ресторанот „Нома“, додавајќи дека готвењето е форма на уметничко изразување и дека на уметниците не им се непознати тетоважите.

Тој смета дека „кујната е простор полн со емоции и интензитет, како уметничко студио“.

Исак Фицџералд, автор на книгата „Ножеви и мастило: готвачите и приказните зад нивните тетоважи“ (Knives & Ink: Chefs and the Stories Behind their Tattoos), разговарал со повеќе од 60 готвачи за нивните тетоважи и заклучил дека готвачите користат симболи на своите тела за да го изразат својот идентитет, индивидуален израз и припадноста на заедницата на готвачи.

Тетоважите на вратот, главата и на другите места на телото кои се видливи „од прва“ со текот на времето стануваат сè потолерирани и не се резервирани само за бунтовниците или луѓето од маргините.

– Ние сме нешто како „тату генерацијата“ – вели Крис Лам, готвач чии раце се полни со тетоважи, но додава дека тетоважите имаат и практична страна, кога користат мастило за да ги сокријат изгорениците и лузните.

Бела униформа

Освен за капите, Мари Антоан Карем е заслужен и за белата работна облека. Францускиот готвач ги вовел белите униформи на кои јасно се гледало кога е време за перење и пресоблекување.

Освен тоа, готвачите во бела униформа оставаа впечаток на елеганција и професионалност, бидејќи добрите готвачи не оставаат неред, ниту на работните површини, ниту на облеката. Денес ќе видите и готвачи во црно, најчесто поради хиерархијата, бидејќи така се знае кој е главен.

А зошто готвачите носат црни ракавици?

Освен очигледните, хигиенски причини, постојат многу аргументи за носење ракавици во кујната: тие ќе ја заштитат кожата од зеленчук што ја обојува кожата, како што е цвеклото, од лутите пиперки, отпечатоците од прстите нема да бидат видливи на глазурите за десерт, а ќе послужат и како бариера меѓу топлите прсти и путерот кој треба да остане ладен, пренесува „Пункуфер.хр“.

Една од причините зошто готвачките ракавици се црни лежи во популарноста на видеата за готвење на социјалните мрежи: црната боја изгледа позабележителна, понекогаш подраматична и создава одличен контраст со розовиот лосос, белото брашно или сирењето како моцарела, како и со агрумите. Освен тоа, ќе се согласите, црните ракавици подобро одат со тетоважи.