Во својата бескрајна тирада пред злокобната Бела палата (30 мај), без нималку задршка и пристојност, претседателот на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски, познат и како Извичник, ги понижи и навреди здравствените работници. Тие што деноноќно се на првата линија и ги ризикуваат своето здравје и живот, нив ги навреди. Се разбира, се обиде да ја навреди и интелигенцијата на сите други што го слушнаа или прочитаа неговиот говор и одговорите на новинарските прашања.

Но, затоа го испофали својот Наќе. Истиот што е на чело на нападот врз професионалниот и моралниот интегритет на МВР и што од петни жили се обидува да го врати стариот „отсјај“ на МВРО. Со своите паушални оценки и „јас, па јас“ настапот, тој го исполни својот горчлив настап со навреди и клеветења на адреса на сите, освен на своја адреса. Горчлив, нервозен, непријателски и клеветнички настап. Само да не се одело на избори!

Навистина, ако на Мицкоски му е страв да оди на избори, не мора сите да ги прави будали, да ги понижува и навредува, а најмногу оние што се најзаслужни и најпотребни во борбата против коронавирусот. Се чини дека неговиот агитпроп ги исцрпи сите, па и најевтините трикови, во обидот да ја излаже јавноста дека изборите се опасни по здравјето. Неговите настапи во јавноста се такви што дури и да повтори некоја критика на сметка на Владата или институциите, што претходно ја искажале релевантни познавачи на состојбите, тоа во неговиот настап звучи како пропаганда со цел да се спаси себеси и партијата од одговорноста.

Со продолжување на вонредната состојба, се продолжува и политичкиот живот на Мицкоски. Непрекинато, поточно опседнато, го повторува името на Зоран Заев. Со леснотија обвинува, употребувајќи ги зборовите диктат, партизираност, фамилија, корупција, криминал – состојби познати од времето на режимот…

Зошто?

До вчера слушавме како Мицкоски ѝ верува и се потпира на Комисијата за заразни болести за одеднаш целосно да го промени мислењето, па сега бара нивна смена и ги обвинува за партизираност и послушништво, за кршење на хипократовата заклетва… Им одржа долга и здодевна лекција на здравствените работници за хипократовата заклетва и за нивниот морален интегритет. Навредливо, крајно навредливо. И во линија со инфодемијата на чија мета е токму кредибилитетот на здравствените институции, со што предизвикаа невидени штети и трагедии насекаде во светот.

Можеби играњето чочек по кафеанските маси и непостапувањето на полицијата треба да се протолкуваат како грижа за здравјето? Шегата настрана, се работи за нешто сосема друго, тоа е барем очигледно.

Деновиве повторно станавме светски познати по „фарми“ на тролови – македонската интернет „војска“ за која светот дозна по изборите во САД на кои победи Доналд Трамп, а потоа и за време на Референдумот од 2018 година. И сега станавме светски познати по ширењето на лажните вести, митовите и говорот на омразата поврзани со пандемијата. Ова е период кога го гледаме Мицкоски, неговата партија и низа други, помали политички, а секако и криминални ентитети, како дејствуваат во иста линија со инфодемијата. Случајно и неповрзано едно со друго? Јас не мислам така. (Ало, СЕММ, ова е мој личен став и вредносен суд. ОК?)

Времето е исклучително важен фактор за Мицкоски. Што повеќе го одложува изборниот процес, толку повеќе живот има за него на политичката сцена. Свесен е дека му се заканува смена во партијата и дека Груевски веќе одамна разговара за тоа со луѓе од неговото најблиско опкружување. Бизнисите што ги доби од Груевски му се, исто така, загрозени. Сеедно му е што вонредната состојба е ризик и за неговата партија, нему му е важен неговиот опстанок, макар да се мери и со денови и недели.