Милена за „Слободен печат“ проговори за хоророт кој го живее: Свекрвата ме претепа, а нејзиниот партнер ми се заканува дека ќе ме силува
Модрици, гребаници, набиеници на главата и болки во целото тело. Овие тешки повреди, младата Милена Василева ги заработила од својата свекрва, која повеќе од десет години не го прифаќа бракот на својот син, иако од него веќе се родени две деца и иако младата двојка ги срушила сите бариери во љубовта.
-Кога Богдан дојде кај мене во Белград да живееме заедно и тоа со знаење на моето семејство, мајка му се јавила во Социјалната служба во Радовиш за да ги информира дека Богдан ,,отишол во Белград да злоставува малолетничка”. Јас тогаш имав 15 години, и три пати дома во Белград ни дојдоа службите од социјалното да им кажат на моите родители дека би било подобро да имам врска со жена отколку со маж, зашто така не би можела да останам бремена и моите родители би одбегнале кривична одговорност. Се закануваа дека ќе ме одземат од моите родители зашто не воделе сметка за мене. А јас бев одлична ученичка, немав проблеми никаде. Така се решив, кога наполнив 16 години и 2 месеци, да одам во Социјалната служба во Белград и да побарам дозвола да се венчам, малолетна. Сметав дека на таков начин ќе престанат сите проблеми кои мајката на Богдан ни ги правеше и покрај тоа што нашата љубов беше и е вистинска. Добив дозвола и тие истите социјални работници, што им се закануваа на моите родители дека ќе ме одземат, ни честитаа со зборовите ,,непобедливи сте”, раскажува Милена за „Слободен печат“.
– Откако се земавме, не сакавме да го запоставиме имотот во Воиславци. Но, кога се враќавме во радовишко со фамилијата, јас и жена ми и децата спиевме во хотели, јадевме во ресторани. Слабо дома спиевме зашто ја запоседнаа куќата, не ја даваат. Мајка ми има дете со соседот, но не се во брак. Татко ми е починат и мајка ми сака да ја зема неговата пензија. Затоа не се во брак. Тој комшија се закани дека ќе не убие. Полиција доаѓаше. Иако куќата е дивоградба, сепак таа е на мојот дел од земјиштето. Сакаат да ја земат целосно и да не ми дадат ништо, изјави за Слободен печат Богдан Василев.
– Таа и нејзиниот партнер дојдоа во куќата, почнаа да не бркаат и рекоа дека не можат со очи да не гледаат. Велат дека цела куќа е нивна. Едната моја ќерка ја оттргна од себе со зборовите ,,тргни се од мене не сум ти баба”. Само што тргнав да ги заспивам децата околу 21 часот навечер, свекрвата влезе во собата преку прозорецот од ве-цето. Само ги ставив рацете врз себе за да не добијам уште потешки повреди. Удираше силно со тупаници, со некој предмет. Ме гребеше. Стоев и само ги штитев децата, а тие плачеа. Бев крвава и се ме болеше. Не и возвратив, вели Милена.
– Добивав и закани од нејзиниот партнер, дека ќе ме силува и мене и моите деца, зашто Богдан не бил доволно маж. И после еден месец ми излегуваа модрици, се присеќава Милена.
– Ни ги исклучи струјата и водата, на свеќи сме. Рекоа дека се ќе изнесат од куќата, вклучително и ќерамидите од кровот. Мајка ми нема совест и разбирање за мене и моите деца и мојата жена иако ништо лошо не сме и направиле и иако судски куќата ми припаѓа мене. Таа е оставштина од мојот покоен татко кој беше многу добар човек. Сакаме кога ќе доаѓаме овде, да доаѓаме во мир и никогаш повеќе моето дете да не се прашува дали баба ќе не убие, посочува Богдан за Слободен печат.