Во истражувањето објавено во списанието „Нејчр фуд” (Nature Food) се истакнува дека една-третина од штетните гасови кои предизвикуваат ефект на стаклена градина потекнуваат од производството, пакувањето, дистрибуцијата и уништување на отпадот од храната за човекот.

Исто така до зголемување на штетните гасови придонесува и проширувањето на земјоделското земјиште и уништувањето на шумите.

Во студијата се посочува дека е потребна трансформација на системите за храна, што би довело до поефикасно намалување на емисиите на штетни гасови.

Емисиите на штетни гасови од производството на храна се регистрирани од 1990 до 2015 година, додека во новите пресметки се вклучени и подготовката на храна и отстранување на отпадот од истата.

Емисиите на штетни гасови, што предизвикуваат ефект на стаклена градина од системот за храна во 2015 година изнесуваче 34 отсто од вкупните штетни гасови, а околу половина од нив се јагледрод диоксид, произведен при обработка на земјиштето, пакувањето , транспортот и претаботката на храна.

Додека една-третина од емисиите се метан, кој потекнува главно од сточарството, но и од производството на ориз и друго.

Додека останатиот дел се од азотен оксид што потекнува од земјоделските ѓубрива.

Во студијата се посочуваат и земјите кои емитуваат најмногу штетни гасови од системот за храна. На прво место е Кина (со 13,5 отсто), потоа следат Индонезија (8,8), САД (8,2), Бразил (7,4) и земјите-членки на Европска Унија (6,7) и Индија (6,3 проценти).

Обединети нации неодамна објавија дека во 2019 година 17 проценти од достапната храна во светот односно речиси една милијарда тони храна била фрлена од домаќинствата, продавниците и институциите.