„Бев во Југославија и сакав да се сретнам со претседателот Тито. Британскиот амбасадор ми рече: Мил мој, јас чекам веќе шест недели да ме прими претседателот Тито барем на 10 минути, да му предадам акредитиви. Немаш шанси.“, изјавил Кирк.

Според неговите зборови, тој набрзо излегол од канцеларијата на амбасадорот и се јавил во кабинетот на претседателот. Следното утро, Тито пратил приватен авион да ги пренесе Даглас и неговата жена до Љубљана, каде што разговарале и шетале цели 3 часа.

„Тој ги имаше гледано сите мои филмови, а омилен му беше „Пресметка кај ОК Корал“. Ми рече дека обожава да гледа филмови, бидејќи накратко му го одвлекуваат вниманието од проблемите со кои се соочува. Ручавме во неговата вила, пиевме вино и зборувавме за филмови“, изјавил Даглас во интервју со Роџер Еберт.

Даглас, легендата на американската кинематографија, зборувал и за средбата со британскиот амбасадор после тоа, кој бил бесен поради фактот што Кирк веднаш се видел со Тито, а тој дури и после шест недели не успеал.

„Вие поминавте 3 часа со Тито, а јас не можам ниту 10 минути. Ве молам кажете ми како ви успеа тоа?“, го прашал амбасадорот Кирк, на што тој му одговорил со едноставно прашање: „Господине амбасадоре, колку филмови сте снимиле вие?“

Миралем Турчало, келнер кој во хотел „Европа“ започнал да работи за Олимпијадата во 1984 година, раскажал интересни работи од животот на Кирк.

„Тој беше тука за Олимпијадата. Човек со пороци, но голем господин. Ја сакаше коцката. Прокоцка 100 илјади долари за една ноќ, и излезе од коцкарницата насмеан, нормален и расположен. Потоа дојде на вечерата, ги построи келнерите како војници и им подели по 100 долари. Сите го помневме како неверојатно добродушен“, раскажал Миралем.

Уште една приказна на која многумина се сеќаваат е онаа со несреќниот продавач на кебапи во Сараево, кој се обидел да го измами Кирк, наплаќајќи му го ручекот неверојатно скапо. Да бил попаметен, веројатно ќе добиел бакшиш кој ќе го памтел целиот свој живот.