Францускиот претседател Емануел Макрон од обединител на Европа, како што се појави на почетокот на неговиот мандат, е на пат да стане нејзин уништувач, oбјави во својата анализа „EUObserver“, по недобивањето датум на Македонија и Албанија за старт на преговорите за членство во ЕУ.

Под изговор дека ја одбрани Европската унија од надворешни влијанија, тој го турка Балканот, регион со стратешко значење, право во рацете на Русија и Кина, сето тоа заради неговите лични амбиции.

После сето она што Македонија го направи поради европската интеграција – спроведе бројни реформи, се помири со Грција и Бугарија, го смени уставот и името – наиде на „ѕидот“ наречен Емануел Макрон.

Тој беше „моторот“ кој доведе до тоа Европската унија да го сруши ветувањето што го даде на Скопје – дека ќе добие датум кога официјално ќе го започне процесот на пристапување во ЕУ, откако ќе го направи сето она што се бараше од него.

Таа одлука веќе е одложена двапати заради несогласување на Франција, која сега отиде подалеку и го држеше како заложник целиот колективно договорен процес на проширување, барајќи преиспитување на проширувањето на Унијата, пред да започнат разговорите со двајцата актуелни кандидати – Македонија и Албанија.

Доколку се исполнат овие француски услови, за оние кои сè уште не се во процес на преговарање, тоа би можело да значи крај. Условите за тие земји што веќе се во процес – Србија и Црна Гора – би биле уште посложени и нејасни.

Во чин на невиден политички вандализам, Макрон се чини дека ја „уби“ политиката што до неодамна се сметаше за главна функција на ЕУ и која беше единствената стратегија на ЕУ кон нејзините балкански соседи.

Тој го уништува процесот на евроинтеграција заради неговите амбиции

Според „EUObserver“, Макрон не сака всушност да го реформира процесот на европска интеграција, туку да го уништи.

Неодамнешниот самит на ЕУ го приближи до таа цел. Наспроти многу очекувања, тој не трепна кога се соочи со германската канцеларка Ангела Меркел. Тој енергично се бореше против скоро сите други земји-членки, инсистирајќи на одлуката да се одложи се додека не се преиспита самиот процес и не се спроведат внатрешни реформи во ЕУ.

Франција вели дека Македонија, а особено Албанија, не постигнале доволен напредок за да започнат разговори за членство.

Сепак, Макрон никогаш не кажал никому што треба да направат двајцата кандидати за да ги исполнат француските барања, ниту пак дал конкретни предлози за тоа што може да значи реформата во процесот на евроинтеграција. Сето ова укажува дека, за Макрон, всушност е најважно да се протера своето и за Франција да го преземе водството во Европската унија по Брегзит.

Макрон во повеќе наврати покажа несогласување со Германија за голем број прашања во врска со политиката на ЕУ.

Го турка Балканот во рацете на Русија и Кина

Балканските држави и проширувањето во целина се само колатерална штета – тие се потрошни добра во напорите на Макрон да се стекне со доминација. Ако ЕУ продолжи да зборува за пристапување во Србија и Црна Гора, нема објективна причина зошто тоа не би го сторила со Македонија и Албанија.

– Кога Макрон реши да го искористи своето вето, тој не ја зеде во предвид политичката стабилност на Западен Балкан, важноста на надворешните влијанија, ниту народот на Македонија. Тој само ја играше својата игра со Германија – рече грчкиот европратеник Стелиос Кулуглу.

Аргументот на Макрон е дека има сè повеќе либерални демократии во ЕУ, како Унгарија, и дека сите тие влегоа во Унијата во 2004 година или подоцна. Но, аргументот дека ЕУ треба да го блокира проширувањето е кратковиден. Всушност, борбата за вредности и стандарди во земјите за проширување е борба за исти вредности и стандарди во рамките на Унијата, пренесува „EUObserver“.

Макрон, всушност, се обидува да ја заштити сопствената визија за Европа, која ја наведува да ја заштити од штетните влијанија, нејзиниот важен стратешки дел од тоа – Балканот го турка право во прегратките на Владимир Путин, но и на Кина и други играчи како што се Турција и богатите арапски земји.

Во ЕУ има голема загриженост за отвореноста на некои балкански земји кон странски инвестиции, и покрај специфичните обврски што ги носи и кохерентноста на нивните проекти со политиките на ЕУ.

Различни области имаат различни политички чинители, честопати под влијание на историски врски или религија. Кина се фокусира првенствено на економските односи, додека Русија и Турција вложија поголеми напори за градење политички и социјални врски.

Комесарот за проширување на ЕУ, Јоханес Хан изрази посебна загриженост во врска со кинеските кредити. Според него, некои земји се многу должни на Кина и неизвесно е дали ќе можат да ги вратат долговите. Од друга страна, има многу докази за мешање на Русија во внатрешната политика на државите на Балканот, а Русија, наводно, се обидела да се меша во преговорите меѓу Македонија и Грција.

Понатаму, постои сериозен ризик од враќање на Никола Груевски во раководството на Македонија на предвремените избори, кои, по француското вето, беа закажани за следниот април. Самиот Груевски ужива голема поддршка од Русија.

Рускиот претседател Владимир Путин не крие дека не сака ЕУ да се прошири на Балканот, тој постојано тоа го нарекуваше „деструктивна политика“.

Разочарани од одлуката на ЕУ за француското инсистирање, Скопје и Тирана, како и другите земји од Западен Балкан, би можеле се повеќе да потпаѓаат под влијанието на Москва и Пекинг како некои од најголемите светски играчи, но и на Анкара.

– Постои проблем на кредибилитетот на Унијата во Западен Балкан затоа што ветуваните преговори се ветени на политичко ниво и постои опасност овие земји да бидат втурнати во отворена прегратка на Русија, Кина и Турција доколку ЕУ не покаже дека е сериозна во врска со проширувањето – рече Роланд Фројденштајн од Центарот за европски студии на „Вилфред Мартенс“, пишува „ЕУРАктив“.

Како што тој заклучи, Париз со своето однесување исто така е штетен за регионалните интереси на ЕУ.

Макрон се обидува да се „измие“

Макрон рече дека наместо да преговараат за полноправно членство, можеби треба да им се понуди стратешко партнерство на Албанија и Македонија.

Дали Макрон ја сфатил штетата што ја направи ЕУ или едноставно се обидува да го поправи впечатокот што го остави на Скопје и Тирана не е јасно.

Макрон на прес-конференција по средбата со европските лидери во Брисел објави дека планира да ги посети Скопје и Тирана во ноември за да се сретне со премиерите на овие земји, Зоран Заев и Еди Рама, сепак, ова сè уште не е потврдено.

Албанскиот премиер Еди Рама, исто така, по состанокот на раководството на неговата Социјалистичка партија изјави дека наскоро ќе одржи важни состаноци, вклучувајќи го и Макрон.

Евентуалното патување на Макрон во Тирана и Скопје би можело да биде со цел да покаже дека Франција сè уште ги поддржува двете земји на нивниот пат кон ЕУ, и покрај нејзината блокада на неодамна завршениот самит.

Стратешкото партнерство и посетата на Макрон секако може да се толкува како обид на Макрон да се „измие“ од одговорноста за незадоволството што го предизвика во балканските земји, но и обид за постигнување компромис, иако илузорно, со другите лидери на ЕУ е виновен за „историска грешка“.