Мула Норудин Тураби, еден од основачите на Талибанците и главен извршител на острата интерпретација на исламскиот закон за време на последното владеење на оваа група од 1996 до 2001 година, изјави дека движењето повторно ќе воведе егзекуции и ампутација на раце.

Во интервју за АП, Мула Норудин Тураби го отфрли гневот поради бруталното однесување на Талибанците во минатото и егзекуциите што се спроведуваа пред насобраната толпа, и го предупреди светот да не се меша во новите правила во Авганистан.

„Сечењето рацее многу неопходен од безбедносни причини“, рече тој во интервју за АП, додавајќи дека овој вид казна има застрашувачки ефект.

Меѓутоа, како што нагласи, кабинетот составен од верските лидери проучува дали казните ќе бидат јавно извршени или ќе се води и развива поинаква политика. Тој, исто така, рече дека судиите, вклучително и жените, ќе ги судат случаите, но дека основата на авганистанските закони ќе биде Куранот.

Кој е Тураби?

Тураби беше министер за правда и шеф на таканареченото министерство за ширење доблести и спречување пороци, како и верска полиција за време на претходното владеење на Талибанците. Тој, исто така, ќе игра важна улога во актуелната талибанска влада – ќе биде задолжен за затворите. Тураби е исто така еден од бројните талибански службеници под санкции на ОН.

Познат е по тоа што носи бел турбан и бушава бела запоставена брада. Тој нема едно око и една нога, што ги загуби во борба со советските трупи во 1980 -тите.

За време на претходното владеење на Талибанците, тој беше еден од најсуровите и најбескомпромисни извршители на оваа група, но сега, во интервју за АП, тој тврди дека Талибанците се промениле.

Тој рече дека овој пат ќе дозволи гледање телевизија, мобилни телефони, фотографии и видеа „затоа што тоа е неопходно за луѓето, и тие се сериозни во врска со тоа“. Тураби ги отфрли критиките за претходното владење на талибанците од прд 20 години и тврди дека Талибанците во тоа време донеле стабилност во АВганистан во тоа време.

Како и да е, овој човек е запаметен по тоа што кинеше музички ленти од автомобили, нанижуваше стотици метри уништени касети … Тој побара од мажите да носат турбани во сите владини канцеларии, а неговите слуги тепаа мажи чии бради беа исечени. Спортот беше забранет, а легијата на Тураби ги натера мажите да одат во џамија да се молат пет пати на ден.

Брутални казни

Иако се „сменија“, Талибанците ги обновија и казните што ги користеа во минатото – јавно понижување на мажите обвинети за ситни кражби. Најмалку двапати во изминатата недела, мажите од Кабул беа натоварени во задниот дел на камионот, со лисици на рацете и парадираа наоколу за да бидат понижени.

„Сите не критикуваа за казните на стадионот, но ние никогаш не кажавме ништо за нивните закони и казни. Никој нема да ни каже какви треба да бидат нашите закони. „Ќе го следиме исламот и ќе ги донесеме нашите закони на Куранот“, рече Тураби за АП.

Уште откако Талибанците ја презедоа контролата врз земјата во август, Авганистанците гледаа повторно да воведат сурово владеење како во доцните 1990 -ти. Во тоа време, светот ги осуди егзекуциите на Талибанците кои ги извршуваа на спортскиот стадион во Кабул или во џамиите.

Егзекуциите на осудените убијци обично се изведуваа со еден истрел во главата, а ги извршуваше семејството на жртвата, кое имаше можност да прифати „крвави пари“ и да му дозволи на сторителот да живее.

За крадците, казната беше ампутација на раката. Осудени за грабеж на автопат, им беа ампутирани и рацете и нозете. Судењата и пресудите ретко беа јавни, а судството беше насочено во корист на исламските свештеници.