Според податоците на Хелсиншкиот комитет за човекови права за судска заштита на жртвите на родово базираното насилство за периодот помеѓу јануари и мај годинава, само пет судови во државата водат раздвоена статистика според видот на семејно насилство.

„Од оние судови што водат таква статистика дознавме дека најголем број на предлози поднесени за изрекување на мерки за заштита од семејно насилство се однесува за физичкото насилство. Тоа значи кога се работи за жртва на семејно насилство или на родово базирано насилство може да поднесе предлог до надлежен суд за изрече мерки против сторителот, како забрана да контактира со жртвата, забрана да и’ пристапи на жртвата, да биде во нејзина близина, или да и’ се заканува дека ќе стори семејно насилство. Најголем процент од барања до судовите се однесуваат за физичкото насилство, а многу мал дел за психичко и сексуално насилство. Тоа уште еднаш потврдува дека на жртвите им се бара доказ дека се жртви на семејно насилство, бидејќи тоа најлесно се докажува со материјални докази“, вели за Утрински брифинг, Ина Џугуманова, правна советничка во Хелсиншкиот комитет.

Најнов случај на семејно насилство со фатални последици е 23-годишната велешанка Пале која го уби својот вонбрачен партнер откако тој ја нападнал. Нејзините роднини покренаа петиција таа биде ослободена од притовор бидејќи делото го сторила во самоодбрана, како што се тврди во петицијата.

„Секогаш кога институциите нема да постапат навремено случаите завршуваат фатално, таков беше случајот во Гостивар, минатата година, кога жртвата го пријави насилникот но полицискиот службеник не реагираше на време и за жал имавме уште еден фемицид. Пале од Велес била долгогодишна жртва на психичко и физичко насилство. Судот ќе треба да утврди под кои околности се случило убиството, но сметам дека таа тоа го сторила во самоодобрана, односно се работи за институтот нужна одбрана. Во овој случај, нужната одбрана не треба да се гледа само во времето кога се случил настнанот, туку треба да се земе предвид дека претходно таа била долгогодишна жртва на психичко и физичко насилство и сигурно добивала закани по својот живот“, додава Џугуманова.

Хелсиншкиот комитет доставил барање да ја посети девојката во притвор за да и’ понуди правна помош, бидејќи, како што вели Џугуманова, честа појава е нечуствителноста на институциите за родово базираното насилство и на оние во првите редови, кои треба да ја заштитат жртвата како центрите за социјална помош и полициските станици, а потребна е и поголема сензибилизираност на правосудните органи за родово базираното насилство.