Дали некогаш сте се запрашале зошто ножевите за јадење имаат заоблен врв? Историјата има одговор и на тоа прашање. Којзнае како би изгледале ножевите со кои мачкаме путер или џем врз лебот да не бил кардиналот Ришелје (Арман Жан ди Плесис), кој живеел во 17 век и бил првиот министер во Државниот совет на Луј 13. Дотогаш ножевите имале зашилени врвови.

Ришелје, чувствителен кога е во прашање храната и бонтонот на трпезата, во една прилика му забележал на еден гостин кој одлучил остатоците од храна меѓу забите да ги исчисти со врвот на ножот. На кардиналот му здодеало непристојното однесување – од забивање ножеви во месо и друга храна кога на гостите им требале слободни раце, па до вадење на остатоците од храната од предните заби. „Му пукнал филмот“, па им рекол на слугите да се ослободат од сите зашилени ножеви и да ги заменат со заоблени.

Набргу потоа, францускиот крал Луј 14 ги забранил шилестите ножеви – на масата, како и на оружјето – за да се обиде да стави крај на вообичаеното насилство во тоа време, што дополнително ја зацврстило позицијата на ножот за маса со кружен врв како претпочитана форма на прибор за јадење.

Овој стил набрзо се проширил во Франција, а потоа и во голем дел од западниот свет. До деветнаесеттиот век, на многу места станало невозможно да се забоде грашок на нож. Со текот на времето, обликот на ножот за јадење се променил. Станал малку поширок за да може храната од чинијата полесно да стигне до вилицата и за да може парчето леб едноставно да се намачка со џем или друг намаз.