Поминаа повеќе од три години од првата позната инфекција со ковид-19. Оттогаш, видовме стотици милиони случаи низ целиот свет.

Веројатно сте го имале – барем еднаш, ако не и повеќепати – како и речиси сите што ги познавате. Како што пристигнуваат континуираните бранови на инфекции, има сè помалку луѓе кои никогаш не се заразиле со ковид-19. Но, дури и ако се земат предвид оние кои го имале и не знаеле, веројатно сè уште има некои луѓе кои успеале да го избегнат вирусот целосно (досега), пишува „Сајенс алерт“ (Science alert).

Дали биле некако имуни? Дали тие поседувале некоја поволна генетска мутација? Дали тие едноставно избегнувале луѓе и продолжиле да преземаат мерки на претпазливост? Или само имале среќа, а нивното време неизбежно ќе дојде?

За жал, сè уште не знаеме зошто некои луѓе успеале да го избегнат ковид-19 толку долго. Науката бара време.

Видовме дека истражувањата се случуваат со невидена брзина во 2020 година за да се разбере САРС-КоВ-2 (вирусот што предизвикува ковид-19) и да се развијат третмани и вакцини. Но, тоа ниво на финансирање и соработка е тешко да се одржи во свет со толку многу вредни области на истражување.

Сепак, некои истражувања особено се занимаваат со тоа дали генетскиот елемент помага да се објасни зошто одредени луѓе никогаш не се заразиле со ковид-19. Но, иако ова истражување е важно, не треба да го изгубиме фокусот на оние кои страдаат од болеста и нејзините долгорочни ефекти.

Дали имунитетот е во гените?

„Човечкиот генетски ковид труд“ (The COVID Human Genetic Effort), предводен од истражувачи во САД, регрутира луѓе со позната изложеност на вирусот, но кои самите не го имале. Ова ги вклучува, на пример, здравствените работници или луѓето кои живееле во домаќинство со потврден случај на ковид-19.

Научниците ќе ја испитуваат нивната ДНК и ќе бараат необични мутации што може да ја објаснат очигледната отпорност на инфекцијата САРС-КоВ-2. Ова може да биде мутација на клеточните рецептори или ензими потребни за вирусот да влезе во нашите клетки, или можеби мутација на ген вклучен во имунолошкиот одговор на инфекција.

Студиите кои бараат да откријат аномалии во нашата ДНК, наречени асоцијативни студии на геномот, веќе успеаја да идентификуваат генетски мутации кои ги прават некои луѓе отпорни на други инфекции како ХИВ и норовирус. Ако можеме да ги идентификуваме причините зошто луѓето можат да бидат имуни на одреден вирус, тогаш, теоретски, тоа знаење може да се искористи за да се спречи инфекцијата.

Но, дали е навистина толку едноставно? И покрај нашето разбирање за генетските мутации кои го штитат среќното малцинство луѓе од норовирус, не постои вакцина или третман за овој вирус. А, несреќните „бебиња CRISPR“ (неколку деца родени во 2018 година чии геноми беа изменети во обид да ги направат имуни на ХИВ), беа критикувани за сомнителна етика, а да не зборуваме дека се нелегални.

Можно е да не се работи за мутација на еден ген, туку комбинација од мутации во повеќе гени, што прави мал број луѓе имуни на ковид-19. Таргетирањето на повеќе гени без да предизвика никакви несакани ефекти може да биде незгодно и би го отежнало искористувањето на ова знаење за лековите против ковид-19.

Но, разбирањето на генетските мутации што го прават некого отпорен на ковид-19 може да обезбеди вреден увид за тоа како САРС-КоВ-2 ги инфицира луѓето и предизвикува болест. Со други зборови, можеби е интересно научно, но можеби не и клинички.

Иако ќе помине извесно време пред да ги добиеме одговорите од овие студии, научниците веруваат дека постои мала група на луѓе кои се природно имуни на САРС-КоВ-2 поради нивните гени.

Време е да се смени фокусот?

Како научници, можеме да бидеме фиксирани на одредени детали од нашето истражување. Секогаш е важно да се потсетиме дека има луѓе на другиот крај на овие заразни болести, вели Линдзи Бродбент, предавач по вирологија на Универзитетот во Сари.

Иако САРС-КоВ-2 продолжува да заразува луѓе ширум светот и постојано мутира и еволуира во нови варијанти, неговата сериозност генерално е значително намалена благодарение на ефективни вакцини.

Во исто време, околу два милиони луѓе во Велика Британија пријавуваат долг ковид, од кои речиси една петтина имаат толку тешки симптоми што состојбата значително ги ограничува нивните секојдневни активности.

Иако постојат неколку теории за тоа што придонесува за долгиот ковид, вклучително и микрозгрутчување во крвта и хронично воспаление, навистина не знаеме зошто некои луѓе се засегнати, а други не. Значи, можеби нашиот фокус треба да се префрли од генетските детерминанти на имунитетот кон САРС-КоВ-2 кон истражувањето дали некои луѓе можеби имаат генетска предиспозиција за хронична болест која потенцијално го менува животот.

Иако ќе помине извесно време пред да ги добиеме одговорите од овие студии, научниците веруваат дека постои мала група на луѓе кои се природно имуни на САРС-КоВ-2 поради нивните гени, вели Линдзи Бродбент, предавач по вирологија на Универзитетот во Сари.

Оваа статија е ре-објавена од The ​​Conversation под лиценца Creative Commons. Прочитајте ја оригиналната статија.