Првата глобална студија открива дека брзото одење е поврзано со значително намален ризик од развој на дијабетес тип 2, пишува „Гардијан“.

Дијабетесот тип 2 е една од најголемите здравствени закани, која според СЗО нагло се зголемила во последните три децении.

На повеќе од 537 милиони луѓе им е дијагностициран дијабетес тип 2, но се верува дека уште милиони не се свесни дека го имаат проблемот. Оваа болест е главната причина за слепило, откажување на бубрезите, срцев удар, мозочен удар и ампутација на долните екстремитети.

Истражувачите со години знаат дека пешачењето и честото одење е поврзано со намален ризик од развој на дијабетес тип 2. Сепак, досега не беше јасно каква брзина на одење е потребна за да се намали ризикот, но сега се знае колку да се зголеми темпото на ефектот би било позитивно.

Светска анализа покажа дека брзото одење е подобро за намалување на ризикот отколку бавното одење.

Истражувачите откриле дека луѓето кои одат со брзина од 3 километри на час имаат помали шанси да заболат од оваа болест, додека оние кои оделе побрзо, повеќе од 6 километри на час, го намалуваат ризикот и за 39 отсто.

Иако е познато дека физичката активност го намалува ризикот од развој на дијабетес тип 2, истражувачите од Империал колеџ во Лондон, Иранскиот универзитет за медицински науки и Новиот универзитетски колеџ во Осло сакаа да откријат која е оптималната брзина на одење за ова.

Тимот разгледа 10 студии објавени помеѓу 1999 и 2022 година, во кои луѓето биле следени 3 и 11 години, во кои учествувале вкупно 508.121 лице од Британија, Јапонија и САД.

Во споредба со лесното пешачење од 3 километри на час, брзината од 3 до 5 километри на час го намалува ризикот за 15 отсто, без оглед на времето на одење. Ризикот значително се намалува, за 24 отсто, со забрзување меѓу 5 и 6 километри на час, додека кај оние кои одат побрзо од 6 километри на час се намалува за 39 отсто.

„Иако сегашните стратегии за зголемување на времето на пешачење се корисни, можеби е разумно да се охрабрат луѓето да одат побрзо за да ги зголемат придобивките од пешачењето“, велат истражувачите.

Има и одредени ограничувања за ова истражување – научниците велат дека е многу можно луѓето кои одат побрзо да бидат физички поподготвени и да имаат поголема мускулна маса, што доведува до подобро здравје. Но, тие веруваат дека има објаснувања за нивното откритие. Брзината на одење е важен показател за здравјето.

„Студијата го нагласува она што веќе го знаеме, дека физичката активност, која може да вклучува брзо одење, може да го намали ризикот од добивање дијабетес тип 2, а зголемувањето на интензитетот, како што е уште побрзо одење, дава подобри резултати. Се надеваме на ново истражување кое ќе потврди дали забрзувањето е доволно за да се намали ризикот. Пешачењето е бесплатна, едноставна активност која лесно се вклопува во вашите редовни активности – изјави Нил Гибсон, советник за физичка активност.