Времињата се менуваат, како и односот на поновите хрватски емигранти кон својата татковина, па за разлика од гастарбајтерите, тие повеќе не ја идеализираат, објавува Вечерњи.хр.

Само 8% од родителите од поновата генерација емигранти ги запишале своите деца во хрватската наставна програма во Германија, повеќе од 27% сакаат да земат германско државјанство, а поновите иселеници помалку ги посетуваат хрватските католички мисии / парохии и се отстранети од регистарот на католички верници во Германија.

Ова го покажа истражувањето  „Перцепција на емигрантите за Хрватска“ на политикологот и историчар Тадо Јуриќ од хрватскиот католички универзитет спроведено во дијаспората во Германија на примерок од 1.200 испитаници во 2018 година и 534 испитаници во 2021 година.

На хрватска настава 8% деца

Додека многу постари емигранти, истакнува Јуриќ  живеат цел живот за Хрватска и ги вложуваат таму целиот свој капитал, знаење и емоции, новото истражување покажува дека неодамнешната емиграција од т.н. ЕУ бран на емиграција не ја забележува оваа идеализација на татковината, па напротив, кај нив преовладува дури и негативна слика.

Инаку, Хрватска кон крајот на декември 2020 година имала само само 4,036 милиони жители според проценките на Централниот завод за статистика, а иселувањето на граѓаните не беше запрено ниту во минатогодишната пандемија, во која 34.046 граѓани емигрираа од Хрватска, додека се доселиле 33.414 лица. Само во Германија лани се иселиле 26.355 граѓани.

Според истражувањето на Јуриќ иселениците сметаат дека татковинската и иселеничката Хрватска не се ефикасно и успешно поврзани, и дека Хрватите во татковината имаат негативен стан кон иселениците и негуваат бројни предрасуди кон иселениците, но и дека Хрватска не прави доволно да им помогне на иселениците и на Хрватите надвор од Хрватска.

Повеќе од половина од неодамнешните емигранти имаат многу негативна перцепција за хрватските власти и случувањата во татковината, а само 5,6% задржале позитивна перцепција за татковината.

Загрижувачките трендови по прашањето на слабеењето на националниот идентитет во дијаспората се рефлектираат во фактот дека сè помалку неодамнешни емигранти одат на хрватска настава во странство. Само 8% од родителите изјавуваат дека ги запишале своите деца во хрватската наставна програма во Германија. Понатаму, поновите иселеници многу помалку ги посетуваат традиционалните места за собирање на хрватските емигранти, како што се хрватските католички мисии и неделната миса – вели Јуриќ.

Имено, 47,7% од испитаниците одговориле дека ги посетуваат хрватските католички мисии / парохии во нивното место на живеење, а 52,3% не. Покрај тоа, новите хрватски емигранти, додава тој, се отстрануваат во голем број од регистарот на католички верници во Германија. Јуриќ го толкува ова со зборовите дека поновите генерации се очигледно помалку склони да бидат практични верници и да се дружат со својот народ, за разлика од гастарбајтерите, а од друга страна не мора да плаќаат црковен данок, што е 9% од данокот на доход – околу 1% од платата. Но, тоа не значи, додава тој, дека мисите на хрватски јазик во Германија се празни бидејќи, згора на тоа, од сите етнички групи со католичка вероисповед во Германија, Хрватите се во водство во присуството на мисите во недела.

Сепак, со оглед на пристигнувањето на дури 310 000 нови хрватски емигранти, овој тренд се намалува во релативни пропорции.

Либерално ориентирани 56,8%

Новите иселеници се полиберално ориентирани затоа што дури 56,8% велат дека имаат либерален поглед на светот, а 43,2% се конзервативни. Дури 27,4% од хрватските емигранти изјавуваат дека имаат намера да земат германско државјанство.

Негативната перцепција за Хрватска кај новите хрватски емигранти се рефлектира во фактот дека повеќе од половина од испитаниците изјавуваат дека имаат целосно негативен и малку негативен имиџ за Хрватска, една четвртина се рамнодушни, а една четвртина има позитивна слика. Тие најмногу негодуваат за хрватското општество и за државата што не добија можност во нивната земја, како и за недостатокот на искрена борба против корупцијата, клиентелизмот и фаворизирањето на сите нивоа – заклучува Јуриќ.