Промовирана е збирката поезија „Куфер“ на Ерол Туфан
Во понеделникот, на 11 април, во Младинскиот културен центар во Скопје се одржа промоција на стихозбирката „Куфер“ од поетот, есеист, преведувач и новинар, Ерол Туфан. Книгата содржи триесет песни, а збогатена е и со илустрации од Владимир Мартиновски.
Промотори на збирката беа Мартиновски и проф. Лидија Капушевска-Дракулевска. Во книгата се објавени и два пригодни поговори од Капушевска-Дракулевска и од Силвана Димитриевска, а има и осврт на поетот Славе Ѓорѓо Димоски.
– „Куфер“ на Ерол Туфан е едно заокружено поетско патување, во кое се испреплетуваат слики од минатото, размисли, идеи за светот во и околу нас, за нашата (не)припадност во тој свет и нашата подготвеност да отпатуваме во исто време и таму некаде далеку и најблиску до себе. Во поетиката, буквалниот куфер е метафора за постојаното патување, трагање по новото и непознатото, непомирување со секоја вкоренетост, закотвеност во едно место, но во една подлабока филозофска смисла, куферот е нашето најдлабоко јас, нашето себство – напиша Димитриевска.
– Целиот арсенал од значења „спакувани“ во книгата „Куфер“ на Ерол Туфан промовираат една поетика на талкањето, во симбиоза со копнежот по слобода како врвен човеков и уметнички идеал – нагласи Лидија Капушевска-Дракулевска на промоцијата во МКЦ.
– Куфер, како клучното тело, како студена материјализација на духот или на онаа енергија која е дојдена од космосот, оти духот по мене е клучот. Куферот е место каде што е духот. Ова го има и кај Достоевски, или во „Фауст“ – нагласи Туфан, додавајќи дека куферот е книга на оној кој „умее да чита меѓу редови“.
– Има повеќе слики каде куферите се полнат со книги, со писма, куферот како саркофаг, таа слика ме трогнува, куферот како место во кое се става најдрагоценото, но и како метафора на човекот. Мене оваа книга многу ме потсетува на латинската поговорка „Сѐ со себе носам“ – изјави Мартиновски на промоцијата. При тоа, нагласи дека во книгата има два облици на цртежи, од кои десетина се нацртани дигитално, а другите се со молив.
Ерол Туфан е поет, есеист, преведувач, новинар и правник. Роден е во 1959 година во Гостивар. Студирал право во Скопје и Конија, а работи како адвокат во Истанбул. Член е на Друштвото на писателите на Македонија, Удружење књижевника Србије и на Турскиот вакуф на писателите.
Од неговото богато творештво може да се издвојат книгата есеи „Книгољубецот“ (2006 и 2011), книгата поетски есеизации „Несоници“ (2020) и книгите поезија: „Балкански син“ (2013), „Камчето од Вардар“ (2016), „Ликовите во мене“ (2021). Двојазичниот избор од поезијата на македонски и турски јазик „Меланхолија/Melankoli“ (2020) објавена во Скопје. Изборите „Ерол трагом Ерола“ (2016) и „Књигољубац“ (2017) му се објавени во Србија. Во 2019 ја објави книгата „Компаративни поетики“, дел од богатата оставина на својот татко Музафер Туфан. Во Истанбул објавена му е стихозбирката на турски јазик „Hülya bitince“ (2021).