По раскинувањето со партнерот, често имаме чувство на незавршена работа и неодговорени прашања. За многумина, физичката интимност со поранешниот може да обезбеди чувство на конечност и резолуција – начин да се збогуваат со врската по нивни услови или да се потврди емотивната врска што некогаш постоела, пишува „Форбс“.

Студија од 2020 година покажа дека без разлика на полот, поединците ќе сакаат секс по раскинувањето за да ја одржат или обноват својата врска или да постигнат емоционален крај. Сепак, истражувачите исто така сугерираа дека сексот може да им користи на мажите несразмерно повеќе од жените.

Мажите во студијата изјавиле дека се чувствуваат подобро за себе по сексот по раскинувањето, додека жените изјавиле дека се чувствуваат подобро за прекинатата врска, но полошо за себе по сексот.

Една нова студија нуди поблизок поглед на разликите во тоа зошто мажите и жените имаат секс по раскинувањето.

Истражувачите пронајдоа две основни мотивации за интимност по раскинувањето: страв да се биде сингл и модел на социосексуалност.

Страв да се остане сингл

Истражувачите откриле дека жените кои рекле дека имаат зголемен страв да останат сами, изразуваат поголема желба за секс по раскинувањето. Ова не било мотиватор за мажите кои учествувале во студијата.

Стравот од осаменост или криењето на загриженоста за способноста да се најде нов партнер може да доведе до секс по раскинувањето како начин да се избегнат или ублажат овие стравови. Удобноста на физичката интимност со познат поранешен партнер може да обезбеди привремено чувство на сигурност.

Понатаму, истражувањата покажуваат дека стравот да се биде сингл води до помало задоволство во романтичните врски и ја зголемува веројатноста поединците да останат во незадоволителна врска. Овој страв, исто така, ги наведува луѓето да избираат партнери кои се помалку емоционално одговорни отколку што би сакале.

Така, соочени со алтернативи кои изгледаат неисполнувачки или непривлечни, може да се открие новопронајдено ценење за она што го имале со својот поранешен партнер – привремено игнорирајќи ги причините за нивното разделување. Овој копнеж за поранешни партнери може да ја поттикне потрагата по секс по раскинувањето.

Модел на социосексуалност

Социосексуалноста, која се однесува на желбата за случајни сексуални средби, се појави како уште една движечка сила за мажите и жените да се вклучат во секс по раскинување. Луѓето со порелаксиран став кон сексот биле посклони кон сексуални односи по раскинувањето, очигледно поттикнати од зголемената желба за сексуални искуства. Таквите лица, исто така, имале поголема веројатност да имаат секс за време на прекин во минатото.

Истражувачите откриле дека мажите, повеќе од жените, се впуштаат во секс заради хедонистичко задоволство и возбуда. Оваа желба е во согласност со концептот на „огнена неизвесност“, фаза од врската во која поранешните партнери продолжуваат да доживуваат сексуална привлечност еден кон друг, додека се борат со сознанието дека повеќе не се заедно. Нивната желба може да биде поттикната од неизвесноста околу статусот на нивната врска.

Истражувачите сугерираат дека жените може да имаат помала мотивација да имаат секс по раскинување, поради можноста да забременат со партнер кој не ги поддржува. Понатаму, хетеросексуалните жени можеби не се толку заинтересирани за секс за задоволство после раскинувањето поради „јазот во оргазам“, кој се однесува на помала веројатност да постигнат оргазам во споредба со нивните машки партнери за време на сексуалната средба.

Сексот за време на раскинувањето е сложен и повеќеслоен феномен предизвикан од комбинација на емоционални, психолошки и индивидуални фактори. Кај жените, и социосексуалноста и стравот од сингл доведуваат до поголема желба за секс на раскинување, додека кај мажите социосексуалноста и хедоничкото задоволство играат поголема улога.

Последиците од блискоста по раскинувањето може да варираат и не постои едно решение за справување со емоциите што следат по раскинувањето. Најдоброто што можеме да го направиме е внимателно да процениме како сексот по раскинувањето влијае на нас и да избереме што е од корист за нашето ментално здравје на долг рок.