Блискоста во партнерскиот однос не се гради само преку големи гестови и зборови за изразување љубов. Таа се создава и се одржува со секојдневното однесување, начинот на слушање, реагирање и почитување на просторот на другиот. И токму овие секојдневни ситници честопати се она блискоста може да го уништи.

Експертите предупредуваат дека некои навики кои на прв поглед изгледаат безопасни, па дури и нормални, со текот на времето можат да создадат емоционална дистанца меѓу партнерите. Важно е таквите обрасци да се препознаат навреме за да се зачува блискоста и да се зајакне врската. Подолу се дадени две вообичаени навики кои, според експертите, можат сериозно да ја нарушат емоционалната поврзаност.

Емоционално повлекување

Емоционалното повлекување често се случува во ситуации кога едниот партнер се чувствува презаситен, погрешно разбран или разочаран. Наместо тоа јасно да го изрази, тој се затвора во себе, престанува да споделува мисли и чувства, а комуникацијата станува површна. Со текот на времето, овој модел на однесување може да направи другата личност да се чувствува отфрлено и осамено – дури и додека се физички заедно.

Различни психолози истакнуваат дека повлекувањето често е одбранбен механизам, но и еден од најмоќните прекинувачи за губење на блискоста. Кога едниот партнер систематски избегнува да зборува за важни теми или реагира со молчење на обидот за зближување, меѓу нив се создава емотивен ѕид. Закрепнувањето од таква дистанца бара свесен напор од двете страни, искреност и подготвеност да се биде ранлив.

Постојано критикување

Критиката, кога е добронамерна и конструктивна, може да помогне во развојот на односот. Но, кога станува секојдневие и е фокусирано на личноста наместо на однесувањето, доаѓа до нарушување на самодовербата и чувството на прифатеност. Партнерот кој често е критикуван може да почне да се чувствува недоволно добар, без оглед на вистинските намери на оној кој го критикува.

Експертите предупредуваат дека хроничното критикување создава атмосфера на несигурност и напнатост. Дури и ако лицето кое критикува мисли дека помага, постојаното укажување на грешките на другиот партнер може да доведе до емоционално затворање, одбранбено однесување и постепено губење на емоционалната поврзаност. Наместо тоа, се препорачува изразување на потребите и чувствата без обвинување.