Планот на Европската унија е до 2030 година целата облека што се продава на пазарот да биде издржлива, поправлива и рециклирана. Етикетите ќе треба да бидат појасни, ќе треба да се направи повеќе облека од рециклирани влакна. Сето ова се должи на барањето да се намали емисијата на штетни гасови што ги произведува текстилната индустрија во другите делови на светот.

– Брзата мода не е во мода – порача Европската комисија во својата стратегија објавена минатата година.

Секторот за облека до 2030 година би морал да испушти 45 отсто помалку емисии, пишува „Дојче Веле“ (ДВ). Многу од најголемите модни синџири, како Х&М и Зара, го засноваат својот бизнис модел на масовно производство на евтина облека и воведување нови стилови на облека на неделно ниво. Поновите играчи, како што е кинескиот „Шејн“, секојдневно објавуваат нови парчиња облека во онлајн продажба. Некои компании, под притисок на клиентите и инвеститорите, донесоа нови колекции на пазарот како одржливи и поставија свои цели за чистење.

По носењето, а понекогаш и порано, повеќето алишта завршуваат на депонии или печки. Податоците од Фондацијата Елен Мекартур, добротворна организација која работи на намалување на отпадот, покажуваат дека само 13 проценти од материјалите што се користат во производството на облека се рециклираат во некоја форма. Помалку од еден процент се користи за нова гардероба.

Просечниот Европеец годишно троши 15 килограми текстил, вклучувајќи и предмети како завеси и индустриски ткаенини. Околу една четвртина од тоа се испраќа во странство, најмногу во Африка и Азија, се вели во најновиот извештај на Европската агенција за заштита на животната средина. Облеката често се собира во добротворни продавници, а потоа се препродава. Во Африка, каде што Европа испраќа 46 отсто од искористениот текстил, постои пазар за оваа облека, но голем дел од неа завршува на депониите или на улиците и реките.