Додека грчкиот даночен систем доминираше во изборната агенда во последните денови, бројките и официјалните податоци од даночните пријави ги истакнуваат грчките „особини“: На хартија, Грција нема богати луѓе.

Само 100.000 граѓани пријавуваат индивидуален приход поголем од 27.000 евра, додека четири од десет се чини дека живеат со 5.000 евра годишно. Помалку од 15.000 сопственици имаат индивидуални недвижности од повеќе од еден милион евра, додека големите депозити во банките од по 100.000 евра имаат помалку од 70.000 штедачи. Од вкупно околу 300.000 правни субјекти кои работат во земјава, само 10.000 пријавиле оданочлива добивка поголема од 150.000 евра, што значи дека уште помалку (бидејќи мора да се одбие данокот на добивка и аконтација) можат да распределат дивиденда поголема од 100.000 евра, анализира Катимерини.

Напротив, 235.000 правни лица од вкупно околу 300.000 – односно околу 8 од 10 компании – имаат или загуби или профит помали од оние што моментално ги заработува работникот со минимална плата (10.000 евра годишно).

Што покажуваат сите овие докази? Дека клучна работа во Грција е правилно да се обелоденат и да се одразат приходите, богатството и профитот, со цел да се дизајнира даночната политика со поголема правичност. Неправдите на даночниот систем остануваат, па дури и се интензивираат со текот на годините.

Најкарактеристичен пример е целосниот пресврт на корелацијата меѓу директните и индиректните даноци. Според официјалните податоци на Независната управа за јавни приходи, приходите од индиректното оданочување сега достигнале 33,2 милијарди евра. (за 2022 година) и сочинуваат 60 отсто од вкупните даночни приходи од околу 53-54 отсто пред 10 години.