За пет години земјоделското земјиште се намалило за повеќе од една петтина. Бројот на фарми е намален за 10 проценти. Ако продолжи овој тренд, ќе бидеме зависни од увоз на храна. Агроекономистот Милан Простран смета дека голем дел од тоа земјиште е изгубено со инфраструктурни работи, а земјоделецот Саша Томас истакнува дека состојбата е алармантна.

Преку големите инфраструктурни капацитети се намалува базенот на вкупно земјоделско обработливо земјиште, што може да биде многу критично во наредните години. Ова покажува дека ние запоставивме голем дел од таа земја или е изгубена преку овие инфраструктурни и други работи“, рече Простран во емисијата „Нови дан“ на Н1.

Како пример, Томас ја наведува фабриката Линглонг во Зрењанин, која била изградена на првокласно земјиште, а можела да биде изградена на земјиште од 5 или 7 класа недалеку од таму.

„Ние навистина се однесуваме неодговорно со ресурсот што го имаме, а тоа е да се обидеме насила да направиме и изградиме нешто. Значи се градат други фабрики и населби на земји со навистина богат хумус, кој треба да го зачуваме“, објасни Томас.

Според агроекономистот Простран, храната и нафтата се глобални проблеми денес, кои очигледно секоја земја ќе треба да ги реши на свој начин. „Високата цена на инвестициите во земјоделството и другите сектори практично произведува цена која потрошувачот не може да ја прифати. Европските земјоделци уживаат 30 отсто од вкупниот буџет на ЕУ, нашите земјоделци уживаат нешто помалку од 7 отсто, ние што се занимаваме со професија се залагаме да не биде помал од 10 отсто, кога е во прашање нашиот аграрен буџет“, велат од агро- економист.

„Секогаш сме на удар, најмногу страдаат селаните, но верувајте дека тоа влијае на многу корисници кои одат на пазари и купуваат прехранбени производи“, заклучува Томас.