Проблемот поврзан со оспорувањето на нашиот македонски национален идентитет лежи не само во агресивниот големобугарски експанзионизам, туку и во нашиот десничарски национализам, кој е несигурен и неконзистентен заради тоа што во почетокот на деведесеттите се втемели, прво, врз антимакедонскиот национален идеал што низ историјата се нарекува бугарски врховизам и неговите подоцнежни антикомунистички деривати и, второ, …
Нашите нови врховисти, кои се или платени агенти на соседните тајни служби или директни потомци на старите врховисти, продолжија да ја играат срамната антимакедонска улога на петта колона во пропагандната војна против Македонија и во обидите за одродување на Македонците. Сега, сè почесто, од овие антимакедонски експоненти слушаме дека мора да ѝ ја отстапиме „историјата“ …
Што може да кажеме во своја одбрана пред Софија, Белград и Атина, кои нас нè одрекуваат? И тоа цивилизациско злодејствие го правеле – отсекогаш. Самиот факт дека сме се појавиле на овој простор и дека не исчезнавме, еден е од доказите за нашата вина. Дури, веројатно, тоа е најголемата наша, македонска, вина. Дефинитивно, ние сме …
Нема денеска ниедна патека, по која не беснее хајка кон хуманизмот. Сите сме втурнати во грдиот мрак на глобалниот империјализам. И неговиот милитаризам. Кај нас засилен и со големобугаризмот и големоалбанизмот, кои непречено се пропагираат и поради кои темнината станува сè подебела и сè понепроѕирна. Во нашата „концертна сала“, се чини, сите влезници се распродадени …
Ширењето страв во денешниот свет е политичка доктрина. Поучени од Макјавели, денешните светски владеачи сфатиле дека оној што го контролира стравот во општеството, во голема мерка го контролира целото општество. Стравот, како политичка алатка, не може никако да биде доблест, туку единствено порок. Општествениот страв е главниот белег на нерешителноста, на послушноста, на молчаливоста, па …
