Во минатиот век се купуваа сирења и колбаси во соседна Унгарија, не затоа што беа поквалитетни, туку затоа што беа поевтини. Тој обичај се врати. Се почесто на граничните премини цариниците ги прегледуваат кесите полни со храна. Некои, сепак, може да ги чека непријатно изненадување на границата.

„Прво е поевтино, второ е поквалитетно, сето тоа и тоа што често одам во Будимпешта“, вели Зоран Новковиќ.

Килограм мисиркини гради е двојно поевтин од домашните, а одредени видови сирење понекогаш и за неколку стотици динари. Литар унгарско млеко со 1,5 отсто маснотии чини 99 динари, а поскап е на пример унгарскиот кечап.

„Дури и сега, а и порано, цените на храната беа значително поевтини во Унгарија отколку во Србија, а тоа функционира како систем затоа што им плаќаме на поединци да одат, да купат и да ги покријат патните трошоци. Имаме луѓе особено од овие погранични подрачја кои на овој начин се снабдуваат со основна храна, бидејќи им се исплаќа да купуваат по значително пониска цена и да ја поминат границата“, изјави претседателот на Движењето за заштита на потрошувачите, Петар Богосављевиќ.

И во Унгарија не се купуваат само намирници, туку и технички уреди по пониски цени, но и во двата случаи мора да се внимава на вкупната сметка. Она што царинскиот службеник смета дека не е за домашна употреба, не може да се транспортира преку граница. Доколку вредноста на купените артикли е поголема од 100 евра, по правило се смета дека стоката е наменета за нелегална препродажба. Казните за тоа се движат од стотици илјади до два милиони динари, информира Политика рс.