Стефанија Гаштарска со балет се занимава од девет години, почнувајќи во ДМБУЦ „Илија Николовски-Луј“, во класата на Данилоска-Кочевска.

На 15 години заминала да учи во државното училиште во Перм, Русија, едно од најстарите балетски училишта за класичен балет. Образованието го продолжила на Академијата за балет на „Бољшој“, каде што во голема конкуренција дипломирала со високи оценки како единствена балерина од странство во руски клас и е единствена од странска земја што влезе во „Бољшој“, што е престиж, привилегија и огромна чест, која им припаѓа на највредните, најталентираните, најпожртвуваните. Но, патот ја однел кон нови предизвици, па Гаштарска од август почна да работи во Пермскиот театар за опера и балет во Русија, што е вистинско достигнување и сон на секоја балерина.

Талентираната Стефанија ни долови како се одвива едно нејзино секојдневие.

„Наутро се будам веднаш, секогаш со таа позитивна возбуда во мене за пробите што претстојат, па размислувајќи за корекциите од минатата проба, одам во бањата да се средам и потоа следи подготовка на омилениот појадок. Секогаш практикувам да појадувам дома и тоа е секогаш богат, висококалоричен појадок, но приготвен со здрави намирници. Шеќерот потполно го исфрлив од исхрана, но затоа, сувото овошје е тоа што ми го заменува и кое ми дава голема енергија за денот што претстои, исполнет со многу проби. Обожавам да појадувам овесна каша приготвена со овесно млеко и сите можни суви овошја, бадемчиња, лешници, малку мед и протеин! Вистинска енергетска бомба!

И од неодамна рецептот на мајка ми, тоа е несолена урда (творог) во комбинација со павлака и јагоди или малини со мед, совршен здрав овошен јогурт, кој исто така ми е хит-појадок овој период.

Веднаш откако ќе се подготвам заминувам во театар на вежби. Надвор времето е прилично ладно, но јас веќе толку се навикнав што почнав и да уживам во минусните температури, чистиот воздух и снегот.

Работниот ден ми започнува со влегувањето во сала, најпрвин загревање, со редовните вежби што служат играчите да се загреат за пробите што следат и веднаш потоа почнуваат пробите. Од една сала до друга, од една проба до друга, денот се случува да ми заврши и на полноќ со евентуална пауза за ручек, која обично ја поминувам во бифето на театарот. Изморена, но среќна за напредокот кој е евидентен од проба до проба, заминувам дома и додека си ја подготвувам вечерата, размисувам повторно за корекциите што ми биле дадени на пробата со цел да ги применам и да ги исправам на следната.

Во текот на денот е неминовно да се слушнам со мајка ми и секако со останатите од семејството.

Среќна и исполнета и секако преморена, легнувам со желба за следниот ден да ми биде уште поуспешен.“