Најголемите славни љубови: Љубов која поместува планини и го надминува времето
Сите ја знаеме трагичната љубовна приказна на Вилијам Шекспир за Ромео и Јулија, но, тие биле плод на генијална писателска имагинација. Таа кажува сѐ за љубовта – љубовта е моќна емоција, љубовта не познава граници, љубовта може да помести планини.
Препорачано
Низ историјата предизвикувала војни и контроверзии, создавала ремек-дела на литераурата, музиката и уметноста и ги освојувала срцата на публиката со моќта на врските на вљубените двојки. Од привлечноста на Клеопатра до магнетизмот на Фрида Кало, овие љубовни врски стојат како маркери во историјата.
Подгответе се да се впуштите во овие љубовни приказни од вековите.
Парис и Хелена
Таа била жена на друг маж, но кога Парис, „згодниот, луд по жени“ принц од Троја, ја видел Хелена, жената која Афродита ја прогласила за најубава на светот, мораше да ја има. Хелена и Парис побегнале заедно, покренувајќи ја децениската Тројанска војна. Според митот, Хелена била полубожествена, ќерка на кралицата Леда и на богот Зевс, кој се трансформирал во лебед за да ја заведе кралицата. Дали Хелен навистина постоела, никогаш нема да дознаеме, но нејзиниот романтичен дел во најголемиот еп на сите времиња, „Илијада“, никогаш не може да се заборави. Таа засекогаш ќе биде „лицето што лансирало илјада бродови“.
View this post on Instagram
Клеопатра и Марк Антониј
„Брилијантна да се гледа и да се слуша, со моќ да потчини секого“. Тоа бил описот на Клеопатра, кралицата на Египет. Можеше да има сè или кој и да посака, но страсно се заљуби во римскиот генерал Марк Антониј. Како што го прикажува Шекспир, нивната врска била нестабилна („Глупав! Зар не гледаш сега дека можев да те отрујам сто пати ако можев да живеам без тебе“, кажала Клеопатра), но откако тие ризикувале се’ во војна на Рим и ја изгубиле, тие избрале да умрат заедно во 30 п.н.е. „Ќе бидам младоженец во мојата смрт и ќе налетам на неа како во креветот на љубовникот“, кажал Антониј. А Клеопатра го следеше, пуштајќи отровна змија на градите.
View this post on Instagram
Данте и Беатриче
Ретко која жена служела како толку длабока инспирација за писател – а сепак тој едвај ја познавал. Италијанскиот поет Данте Алигиери страсно пишуваше за Беатриче во Божествената комедија и други песни, но предметот на неговата наклонетост го сретнал само двапати. Првиот пат тој имал девет години, а таа осум. Вториот пат биле возрасни, а додека шетала по улица во Фиренца, Беатриче, убавицата со смарагдни очи, се свртела и го поздравила Данте пред да продолжи по својот пат. Беатриче починала на 24-годишна возраст во 1290 година, без Данте да ја види повторно. Сепак, таа беше „славната дама на мојот ум“, напишал тој, и „таа е моето блаженство, уништувач на сите пороци и кралица на доблеста, спасението“.
View this post on Instagram
Шах Јахан и Мумтаз Махал
Шах Јахан, петтиот император на Могал, бил интелектуален император со влијателна фигура, а Мумтаз била ќерка на богат персиски благородник.
Љубовната приказна меѓу двајцата започнала кога се венчале и продолжила без проблеми до и по смртта на Мумтаз. Мумтаз се омажила за Шах Јахан кога имала 15 години.
Иако таа не била единствената сопруга на Шах Јахан, успеала да го импресионира и да стане омилена на сите сопруги. Имале вкупно 14 деца.
Со смртта на омилената сопруга на Шах, Мумтаз, тој решил да изгради споменик за нивната љубов. Споменикот кој го доби името Таџ Махал стана најпознатото архитектонско ремек-дело во историјата.
По неколку години, Шах Јахан заболел и бил соборен од неговиот најстар син. Потоа бил држен во домашен притвор, каде што го поминал своето време гледајќи во споменикот на неговата сакана сопруга до неговата смрт. Неговото тело било погребано покрај Мумтаз во Таџ Махал.
View this post on Instagram
Наполеон и Џозефина
Наполеон бил француски војсководец и император, додека Жозефина е родена во Мартиник од малолетна аристократка. Нејзиното име било Мари Џозеф Роуз Ташер де ла Паџери.
Љубовната приказна меѓу двајцата започнала кога Наполеон ја видел Мари Џозеф Роуз на забава и веднаш се заљубил во неа. Потоа ја замолил да го смени името во Џозефина бидејќи не му се допаѓало нејзиното првобитно име.
Кога Наполеон ја запросил Џозефина, таа на почетокот не прифатила, но штом слушнала дека тој тргнува по некој друг, се премислила и се омажила за него.
Иако биле во брак, Жозефина продолжила да има вонбрачни афери. Наполеон бил заминат во Италија на воена мисија и напишал многу писма барајќи од неа да го посети, но таа секогаш наоѓала изговори да не го посети. Еднаш му кажала дека е бремена, но кога конечно се сретнале, излажала дека има спонтан абортус.
По неколку години, Наполеон дознал за лагите на Џозефина, а лагата која најмногу го повредила била кога дознал дека таа не може да роди дете. Потоа и’ рекол дека ќе останат како брачна двојка, но неговата љубов кон неа повеќе ја нема. Откако го слушнала тоа, Џозефина решила да биде лојална сопруга, но сепак се развел од неа и се оженил со Мари Луиз.
View this post on Instagram
Лудвиг ван Бетовен и неговата „Бесмртна сакана“
Германскиот композитор Лудвиг ван Бетовен починал во март 1827 година на возраст од 56 години. Никогаш не се оженил, но во раните четириесетти тој се чувствува длабоко заљубен во мистериозна жена која останува позната како „бесмртна сакана“ – волшебниот термин на љубов со кој големиот композитор ѝ се обраќа во своите писма. Нејзиниот вистински идентитет поттикна цели книги, но историчарите моментално веруваат дека таа била омажена за Антонио Брентано, виенски аристократ и бизнисмен од Франкфурт.
Бетовен починал оставајќи зад себе не само трајно музичко наследство, туку и она што ќе стане едно од најпознатите и најжестоко дебатирани љубовни писма во историјата. Го открил еден пријател набргу по неговата смрт, во тајна фиока скриена во гардеробата на Бетовен, заедно со некои други лични хартии и е без година: сепак, благодарение на водениот печат на хартијата, знаеме дека е напишана во 1812 година. Исто така, се чини, било неиспратено и напишано во текот на два дена додека се опоравувал од болест во чешкиот град Теплице. Неименуваниот примач на писмото – Бетовеновата „Бесмртна сакана“ – останува мистерија.
„6 јули, утро
Мој ангел, моето се’, моето јас – само неколку зборови денес, и тоа со молив (со твојот) – само до утре додека дефинитивно не ми се среди сместувањето. Какво гнасно губење време во такви работи – зошто оваа длабока тага, каде што зборува потребата?
Може ли нашата љубов да опстои поинаку освен преку жртви, освен ако не бараме сè? Можеш ли да го промениш тоа дека не си целосно моја, а јас не сум целосно твој?
…………..
Твојата љубов ме направи најсреќен и најнесреќен во исто време. На мојата сегашна возраст и’ треба некаков континуитет, еднаквост на животот – дали тоа може да постои во нашите околности? Ангеле, слушам дека поштата се праќа секој ден – и затоа морам да завршам, за да го добиеш П. веднаш. Биди смирена – сакај ме – денес – вчера.
Каков копнеж во солзи за тебе – ти – мојот живот – моето се’ – збогум. О, продолжи да ме сакаш – никогаш не сомневај се во најверното срце
Од твојот сакан
Л.
Секогаш твој.
Секогаш моја.
Секогаш наша.
View this post on Instagram
Диего Ривера и Фрида Кало
Талентираната млада мексиканска сликарка Фрида Кало го посетила студиото на познатиот муралист Ривера во потрага по совети за кариера. „Таа имаше необично достоинство и самоувереност и имаше чуден оган во нејзините очи“, кажал тој. Нивната врска беше нестабилна, но Ривера уште од рано знаеше дека Кало „беше најважниот факт во мојот живот и ќе продолжи да биде додека не умре 27 години подоцна“. Што се однесува до Кало, таа кажала: „Заслужувате љубовница која ве слуша кога пеете, која ве поддржува кога се срамите и ја почитува вашата слобода; која лета со вас и не се плаши да падне. Вие заслужувате љубовница која ќе ви ги тргне лагите и ќе ви носи надеж, кафе и поезија“.
View this post on Instagram
Владимир Мајаковски и Татјана Јаковлева
Една од најтрогателните приказни од животот на Мајаковски му се случи во Париз кога се заљуби во Татјана Јаковлева. Тие немале ништо заедничко.
Јаковлева, родена во 1906 г. во Санкт Петербург, како девојка се преселила во Франција, офоцијално за да се лекува од туберкулоза.
Во Париз, убавината на 19-годишната Татјана и помогна да се вработи како модел. И многу наскоро целиот град се восхитувал на рекламните постери, украсени со лицето на руската убавица Татјана Јаковлева.
Една префинета руска емигрантка, воспитана на стиховите на Пушкин и Тјутчев, не разбираше ни збор од сецканите, тврди, парталави песни на модерен советски поет, „мразокршачот“ од земјата на Советите.
Жесток, избезумен, ја преплашил со својата невоздржана страст. Не ја допрела ниту неговата кучешка верност, ниту неговата слава. Нејзиното срце останало рамнодушно. И Мајаковски сам си заминал за Москва. Од оваа моментално разгорена и незадржана љубов, во него останала тајна тага, од која се родила магичната песна „Писмо до Татјана Јаковлева“.
Целиот хонорар за париските изведби Владимир Мајаковски го ставил во банката на позната париска компанија за цвеќиња со единствен услов: неколку пати неделно Татјана Јаковлева да добие букет од најубавите и необични цвеќиња: хидрогени, темјанушки од Парма, црни лалиња, чајни рози од орхидеи, астри и хризантеми. Париската фирма јасно ги следела упатствата на екстравагантниот клиент. И оттогаш, без оглед на временските услови или времето од годината, од година во година, Татјана Јаковлева добивала букети со фантастична убавина. Гласникот ќе тропнеше на вратата со единствена фраза: „Од Мајаковски“.
Тој извршил самоубиство во 1930 година – оваа вест ја примила како удар на неочекувана сила. Веќе не знаела како ќе живее без оваа луда љубов претворена во цвеќиња. Сепак, и следниот ден гласникот повторно се појавил на нејзиниот праг: „Од Мајаковски“.
Навистина, големата љубов е посилна од смртта, но не секој може да ја спроведе оваа изјава во реалниот живот. Владимир Мајаковски успеа. Букетите биле носени во 1930-тите, кога тој умрел, па во 1940-тите… Во меѓувреме, за време на Втората светска војна, во окупираниот Париз, таа преживеала само затоа што ги продавала овие луксузни букети на булеварот.
И таа продолжила да ги прима овие прекрасни цвеќиња на љубовта се’ до крајот на својот живот во 1991. Пред нејзините очи растеле куририте, доаѓале нови, а и овие нови знаеле дека стануваат дел од голема легенда. И веќе како лозинка што им дава премин во вечноста, кажувале, насмевнувајќи се со заговорничка насмевка: „Од Мајаковски“. Цвеќето од Мајаковски сега станаа париска историја.
View this post on Instagram
Борис Пастернак и Марина Цветаева
Помеѓу 1918 и 1922 година тие налетале еден на друг неколку пати во Москва. Дури тринаесет години подоцна, во 1935 година, тие повторно се сретнале во едно кафуле во Париз. Во меѓувреме, откако Цветаева емигрирала од Русија, напишале над двесте писма во кои Пастернак на Цветаева и ја потврдува својата љубов и во кои Цветаева на Пастернак му признава дека би сакала дете со него. Сепак, на состанокот во Париз, по долги години допишување, Пастернак рекол дека оди по цигари, станал, го напуштил кафулето и не се вратил. Што тргнало наопаку? Можеби одговорот се крие во нејзините стихови посветени на Пастернак: Растојанија: милји, врсти…/ Ние сме разделени, расеани,/ Нè направија тивки, кротки,/ На далечните краеви на земјата.
И двајцата се секогаш толку еуфорични од песните што си ги праќаат, што се заљубуваат во нивните идеи еден за друг. По некое време, нивните биографски паралели им стануваат јасни: и двајцата потекнуваат од Москва, и двајцата се од професорско семејство, и двајцата зборуваат германски, и двајцата се исклучителни познавачи на германската литература, а двете мајки биле пијанистки.
Овде имаме работа со двајцата осамени (буквално осамени) светилници на руската поезија на 20 век. Неверојатно е како преведувачката Мари-Луиз Бот сама се снашла со работата на пренесувањето на оваа богата, неисцрпна кореспонденција.
View this post on Instagram
Волис Симпсон и кралот Едвард VIII
Кога Едвард VIII се вљубил во американската разведена жена Волис Симпсон, аферата ја шокираше нацијата и го фрли британскиот монарх во уставна криза. Поради силното противење од црквата и владата околу нивниот брак, Едвард избра да абдицира од тронот. Тој славно ја прогласи својата љубов кон Симпсон додека и’ се обраќаше на нацијата во 1936 година: „љубов“, рече тој во својот говор за абдикација. Избирајќи љубов наместо кралство, војводата од Виндзор поголемиот дел од својот живот го поминал надвор од кралското семејство, додека парот се венчал и се населил во Франција.
Години подоцна, во претходно скриените германски документи било откриено дека не само што Симпсон и војводата од Виндзор имале нацистичко здружение, туку имало и планови Германците повторно да го инсталираат како крал откако ќе го нападнат Обединетото Кралство.
View this post on Instagram
Пол Њумен и Џоан Вудворд
Пол Њумен и Џоан Вудворд се запознале за време на снимањето на филмот „Пикник“, а се венчале по снимањето на филмот „Долго, топло лето“. За разлика од повеќето холивудски романси на снимањето, Њумен и Вудворд беа среќно посветени еден на друг педесет години. Кога го прашале за бракот со Вудворд и за неверството, Њумен славно одговорил: „Имам стек дома. Зошто да одам на хамбургер?“ Двојката го заменила Л.А., центарот на Калифорнија, за Вестпорт, Конектикат, каде што го подигнале своето семејство и останале до смртта на Пол Њумен во 2008 година.
View this post on Instagram
Прочитајте повеќе за Денот на вљубените:
Денот на вљубените: Кој беше Валентин, светецот на романтичната љубов?
Ја славиме љубовта: Романтични идеи за подарок за Денот на вљубените
