Град во кој речиси секој има куче: Невозможно е да се прошета низ неговите улици без да се налета на нечиј „шепаст пријател“
Рај за љубителите на кучиња. Вака отприлика светските медиуми го претставуваат градот Хјустон во американската држава Тексас. Имено, студијата спроведена од компанијата „Protect My Paws“ откри дека Хјустон има најголем сооднос на кучиња со луѓе во светот, дури 52,1 куче на 100 луѓе, што значи дека е речиси невозможно да се прошета низ овој град без да се види нечиј „шепаст пријател“, пишува „Путни кофер“.
Истражувачите спровеле опсежна студија заснована на академски списи и официјална владина статистика за бројот на кучиња во 54 светски градови. За креирање на конечниот извештај биле искористени две мерни единици: најмногу кучиња на квадратен километар и најмногу кучиња на 100 луѓе. Врз основа на резултатите, САД е претставена како рај за љубителите на кучиња, бидејќи многу градови од овој дел на светот се најдоа на врвот на листата.
Со околу 1,2 милиони кучиња, во просек 52,1 кучиња на секои 100 луѓе, Хјустон е на врвот на листата. Берн, Швајцарија е на второ место со 47,7 кучиња на 100 луѓе, а потоа следи Хавана, Куба со 40,6 кучиња на 100 луѓе. Американските градови ја пополнија топ 10 листата, а Сан Диего и Сан Франциско се најдоа на бр. 4 и бр. 5, а потоа следат Чикаго, Денвер и Филаделфија.
Кога станува збор за градовите со најголема густина на кучиња на квадратен километар, Хјустон се најде на 9. место со 773 кучиња на квадратен километар. Парис блесна на врвот на ова рангирање, а во однос на последното истражување тројно го зголеми бројот на кучиња, а сега ги има 2.857 на квадратен километар. Буенос Аирес и Берн ги зазедоа второто и третото место, додека останатите американски градови Чикаго, Филаделфија и Њујорк се на 5, 7 и 10 место.
Хјустон, четвртиот по големина град во Соединетите Американски Држави, покрај омилените миленичиња, е познат и по својата богата културна сцена, истражување на вселената и секако, незаборавната изрека која стана синоним за несреќи и предизвици – „Хјустон, имаме проблем“. Оваа изјава, првпат изговорена за време на мисијата Аполо 13 во 1970 година, остана длабоко врежана во колективната свест и стана симбол на проблеми кои бараат брз, смирен и ефективен одговор.