По пожарот во поранешната фабрика „Треска“, во која сѐ уште е непознато што точно таму горело и што го предизвика огромниот црн чад, граѓаните се вознемирени и стравуваат за своето здравје, но и за животната средина, особено по објавата дека изгорел и дел од азбестниот покрив на старата фабрика.

Ана Петровска, архитект и поранешен директор на Државниот инспекторат за животна средина објаснува дека азбестот се користел за заштита од пожари како материјал што практично не гори и дека не е докажано дека при високи температури азбестните влакна се ослободуваат во околината, односно во воздухот и во почвата.

 Значи горењето на азбестот не е најризично за животната средина. Кога горат други градежни материјали и евентуално хемикалии (бои и лакови, теписи и теписони, други материјали што може при горење да емитираат штетни и опасни материи), на пример, при речиси секој пожар се емитира прашина (ПМ), јаглероден моноксид, но исто така и бензен, полициклични јагленоводороди, метали и други соединенија. Затоа требало, откако пожарот настанал, да се предупредат граѓаните да затворат прозорци и да се засолнат во затворен простор додека истиот да се изгасне. Не знаеме што и колку долго горело и дали како резултат на согорувањето е контаминирана локацијата – вели Петровска.

Таа додава дека тоа треба да се утврди со претходно добро подготвени хемиски анализи, врз основа на утврдени факти за присуство на материјали и хемикалии чиешто горење можело да ја загади локацијата.

 Доколку се анализира присуство на азбест во почвата, неопходно е да се ангажира акредитирана лабораторија, единствена што може да анализира азбест и азбестни производи е лабораторијата на Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип – објаснува Петровска.

Доктор Ефкоски: Азбестот од „Треска“ најверојатно нема да предизвика рак на белите дробови