Неверството е болно искуство кое остава длабоки емоционални лузни, уништувајќи ја довербата и темелите на врската или бракот. Кога се случува изневерување, справувањето со објаснувањата на вашиот партнер може да биде исто толку разорно како и самиот чин.

Во обид да ја минимизираат својата вина или да ги избегнат последиците, мажите честопати прибегнуваат кон низа типични изговори и оправдувања. Разбирањето на овие фрази е клучно за изневерената жена да може појасно да ја види ситуацијата и да не подлегне на манипулации.

Една од најчестите реченици што мажот ќе ги изговори откако ќе биде фатен како изневерува е: „Не значеше ништо“ или „Беше само секс“. Ваквите изјави се обидуваат да ја минимизираат сериозноста на самиот чин, сугерирајќи дека тоа бил изолиран инцидент без подлабоки емоционални импликации. Целта е да се убеди партнерката дека всушност ништо страшно не се случило и дека врската може да продолжи без никакви проблеми.

Сепак, во моногамна врска, таквото објаснување ретко може да донесе утеха. Изневерувањето, дури и „само физичко“, е кршење на границите и длабоко непочитување кон вашиот партнер, оставајќи ве да се чувствувате како да не сте доволни или вредни. Тврдењето дека „немало чувство“ го игнорира фактот дека самиот чин на активно барање и постигнување интимност со друга личност вклучува одреден вид врска и одлука.

Можеби најдеструктивната тактика е да ја префрлите вината врз вашиот партнер. Изјави како „Ти ме натера да го направам тоа“, „Секогаш се жалеше“ или „Нашиот сексуален живот беше лош“ се обид да се префрли одговорноста за неверството врз изневерениот.

Мажот сугерира дека постапките, изгледот или однесувањето на неговата партнерка директно ја предизвикале неговата одлука да бара утеха или задоволство на друго место. Ова е класичен пример за манипулација позната како префрлање на вината, каде што жртвата е оптоварена со дополнителна вина за предавството на партнерката. Важно е да се запомни дека проблемите во врската, без разлика какви се, никогаш не го оправдуваат изневерувањето. Возрасните ги решаваат проблемите преку комуникација и заеднички напори, а не со барање излез во туѓа прегратка.

Алкохолот или стресот често се наведуваат како предизвикувачи на неверство. Изговорот „Бев пијан, не знаев што правам“ или „Поминував низ тежок период, бев под многу стрес“ е обид да се минимизира личната одговорност со повикување на намалена одговорност или тешки околности. Иако алкохолот навистина може да ги намали границите, а стресот може да влијае на проценката, тие не ја елиминираат способноста за донесување одлуки.

Многу луѓе консумираат алкохол или минуваат низ стресни периоди, а сепак не ги изневеруваат своите партнери. Користењето на овие услови како изговори честопати маскира подлабоки проблеми како што се недостаток на самоконтрола, незрелост или тенденција да се избегнува решавање на проблемите на здрав начин. Покрај тоа, изневерувањето обично само ја комплицира ситуацијата и го зголемува стресот за двајцата партнери.

Откако ќе се открие изневерувањето, следуваат ветувања и извинувања. „Никогаш повеќе нема да го направам тоа“ и „Жал ми е“ се стандардни фрази. Иако извинувањето може да биде првиот чекор кон лекување, клучно е да се процени неговата искреност. Понекогаш мажот се кае само затоа што е фатен, а не за болката што ја предизвикал. Манипулативните изјави вклучуваат изјави како „Не сакав да те повредам“, кои, и покрај признавањето на предизвиканата болка, ја минимизираат намерата, а со тоа и одговорноста. Уште поопасни се тактиките како „Сè си измислила“ или „Твојот недостаток на доверба ја уништува нашата врска“, кои се обидуваат да ја убедат партнерката дека се сомнева во сопствената перцепција и разум.

Понекогаш мажите нудат навидум подлабоки објаснувања, како што се чувства на емоционална исклученост во бракот, здодевност, па дури и „биолошки потреби“. Изјавите дека се чувствувал „невидлив“ или „неценет“ може да укажуваат на вистински проблеми во врската, но изневерувањето никогаш не е конструктивно решение. Ваквите проблеми бараат отворена комуникација и партнерска работа, а не предавство.

Изговори како „Луѓето не се моногамни суштества“ или „Барав возбуда“ често се само рационализации на себични нагони и недостаток на почит кон вашиот партнер и вашиот меѓусебен договор да бидете верни. Тврдењето дека изневерувањето било неопходно за „личен раст“ или „исполнување“ е особено проблематично бидејќи целосно ги игнорира катастрофалните последици за другата личност.