Нова студија покажа дека внатрешното јадро на нашата планета ја менува својата физичка природа, што научниците го открија сосема неочекувано. И не само тоа, истражувачите веруваат дека јадрото на Земјата претрпува изненадувачки структурни промени кои можеби незначително влијаеле на должината на секој ден.

Иако науката веќе долго време е свесна за промените во внатрешното јадро на Земјата, повеќето истражувања досега се фокусираа на начинот на кој таа ротира. Но, сега открија дека далеку под нашите нозе се одвиваат друг вид на активности, пишува Independent.

Внатрешното јадро се наоѓа на околу 3.000 милји (4.800 километри) под површината на Земјата. Гравитацијата го држи во стопеното, течно надворешно јадро. Истражувачите ја започнаа својата работа со анализа на забавувањето на ротацијата на внатрешното јадро. Но, додека го вршеле истражувањето, откриле докази дека внатрешното јадро не е толку цврсто како што се мислеле претходно.

Ова откритие произлегло од проучување на сеизмограми собрани во текот на неколку децении, кои покажуваат податоци за земјотреси. Анализата покажала аномалија – еден земјотрес што се издвојува од другите, сугерирајќи дека внатрешното јадро не е целосно цврста сфера, како што се веруваше претходно.

„Вискозна деформација“

Всушност, внатрешното јадро се чини дека минува низ процес познат како „вискозна деформација“, во кој ја менува формата и комуницира со надворешното јадро.

На почетокот, истражувачите беа збунети од податоците, кои вклучуваа 121 повторливи земјотреси на 42 локации во близина на островите на Антарктикот. Меѓутоа, тие забележале низа сеизмички бранови кои се издвојувале – и кои по деталната анализа покажале дека во внатрешното јадро има повеќе физичка активност отколку што се мислело.

Турбулентното јадро на Земјата

„Општопознато е дека стопеното надворешно јадро е турбулентно, но досега немаше докази дека неговата турбуленција може да влијае на внатрешното јадро на временска скала што може да се набљудува во текот на човечкиот живот“, рече Џон Видејл од колеџот УСЦ Дорнсајф, главен истражувач на студијата. „Она што за прв пат го забележавме во оваа студија е можноста надворешното јадро да го попречува внатрешното јадро.

Ова истражување е опишано во трудот „Annual-scale variability in the rotation rate and near-surface of the Earth’s inner core“, објавен во списанието Nature Geoscience.