Холивудскиот и светски познат актер Џон Малкович сношти се симна од сцената на Античкиот театар во Охрид, се прошета меѓу публиката од долните редови, и отворено ги прашуваше дамите од публиката: „Кога последен водевте љубов и во тоа уживавте?“

Ги праша всушност Џек Унтервегер, ликот кој Малкович го игра во претставата „Пеколна комедија: Исповеди на сериски убиец“. Претставата, која светски познатиот актер ја играше во неколку градови низ регионот, сношти ја виде Охрид, во рамките на „Охридско лето“, на Американската вечер. Антички театар беше исполнет до последно место.

Актерската брилијантност и шарм на Малкович заработија овации и бис во Антички, како и уникатноста на оваа мултимедијална претстава. Покрај неговата изведба, дополнителна драматичност ѝ дава оркестарот „Виенска академија“ со кој диригираше Мартин Хазелбок. Иако без текст, и маестрото има забележителна улога. Но, она што навистина ја краси се двата нежни и истовремено моќни сопрани Чен Реис и Сузан Лангбејг. Двете дами, пеејќи познати оперски арии се симболиката на жените за кои раскажува убиецот Џек. Жените кои ги обожавал, водел љубов со нив и оние кои кришум ги убил во шумата – поточно ги задавил со нивните градници.

Постои само една жена која Џек навистина ја сакал, љубовта на неговиот живот со која живеел во Виена. Се кае затоа што ја лажел и признава дека за целото време, додека ја одржувал 15-годишната затворска казна очекувал дека ќе го посети, иако знаел дека тоа никогаш нема да се случи. Целата приказна всушност и почнува од важна женска фигура, мајката на Џек. Го родила млада, го напуштила, а тој еден дел од својот живот поминал со нејзиниот татко, неговиот дедо кој имал проблеми со алкохолот. Таткото е војник кој мошне малку се споменува во приказната на убиецот. Џек станал деликвент и живеел во поправни домови уште како тинејџер.

Можел да има мирен и пристоен живот, откако во затворот почнал да пишува, па го помилувале и станал познат новинар и писател, популарен во виенското друштво. Но, како што и самиот вели, не сакал неговиот живот да има поинаква приказна, подобро му било да го паметат како убиец отколку како никој.

Вистината за која Малкович во улогата на Џек зборува во текот на целата претстава е релативна. Во неговата биографија на Википедија пишува дека мајка му била проститука, исто како и жените кои ги убил во шумата – Џек одлежал долги години во затвор, па потоа бил во бегство за убиство на проститутки.

Фиктивно раскажувајќи од „пеколот“, како веќе мртов човек кој се обидува и по смртта да ја продаде неговата авторска книга, исповедта, Џек на крајот признава дека се неуспех, и тој и неговото дело.

Животот на сериски убиец завршува во затвор, каде што тој „раскажува“ како се обесил со врвки од чевли, иако чинот никогаш не се покажува. Иронијата е во тоа што според тогашните австриски закони умира како невин, затоа што не поднел жалба на пресудата.

Емоцијата и хуморот со кои Малкович совршено владее, без оглед на содржината на приказната, направи оваа вечер да помине за час.

– Ја сакам оваа претстава, затоа што ги обединува класичната музика и театарот на многу иновативен и верувам на убедлив начин – рече Малкович на прес-конференцијата во Охрид предходно.

 

Публиката која го награди со овации, се согласи со него, сигурно.

Малкович си замина од сцената на Антички како турист, заедо со народот, во придружба на две лица од обезбедувањето, пеш, во горниот дел од стариот град на Охрид.

На министерката за култура Бисера Костдаиновска – Стојчевска ѝ го подари букетот кој го доби на крајот од претставата.

Американската вечер ја отворија директорката на „Охридско лето“ Наташа Поповиќ и Ерик Мејер, заменик амбасадорот на САД.