Меѓународниот фестивал на поезијата „Смедеревска поетска есен“ (Смедерево, Србија), во едицијата „Меридијани“, објави избор од поетското творештво на Весна Ацевска, со наслов „Струни и хорна“.

Во двојазичното издание, напоредно се застапени четириесетина песни на македонски и во превод на српски јазик што го направи акад. Ристо Василевски.

Претходниот поетски избор на Весна Ацевска, со наслов „Неред во огледалото“, исто така во превод на акад. Ристо Василевски, излезе 2001 година во Србија, како издание на книгоиздателствата „Рад“ (Белград) и „Арка“ (Смедерево).

Зоран Мандиќ, пишувајќи за поезијата на Весна Ацевска, истакнува дека нејзиниот говор е „густа шума во која нема ’мртва‘ природа…“, дека нејзината поезија „се пее самата себе“, а Душан Стојковиќ ќе истакне дека нејзин „заштитен знак“ е „метафоричната сликовитост“, што е нераскинлива одлика на современата македонска поезија, но и „мелодиското бранување на нејзините стихови, кои течат како лирска вода“.

Весна Ацевска (Скопје, 1952) е авторка на осум поетски книги, а нејзини поетски избори, освен во Србија, се објавени и во Романија, Бугарија, Турција, Хрватска и во Полска, како и во нашата земја (на македонски, на англиски јазик и на албански јазик). Освен тоа, таа е авторка и на три романи за деца и млади, а има приредено и неколку посебни изданија од македонски народни приказни и др.

За нејзиното поетско творештво ги добила наградите „Браќа Миладиновци“ (2009) на Струшките вечери на поезијата и „Ацо Шопов“ (2020) на Друштвото на писателите на Македонија. За своето книжевно творештво и за преводите на еповите „Калевала“, „Стара еда“, „Шахнаме“ и други, носителка е на државната награда „Св. Климент Охридски“ (2016).

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 130, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 28-29 мај 2022)