Животниот век на Европејците повеќе не се зголемува, а најголемото забавување се случило во Англија, покажуваат новите истражувања. Експертите ги обвинуваат следниве три фактори – лоша исхрана, физичка неактивност и зголемена дебелина, пренесува „Гардијан“.

Во просек, годишниот пораст на очекуваниот животен век во Европа падна од 0,23 години помеѓу 1990 и 2011 година на 0,15 години помеѓу 2011 и 2019 година, според студијата објавена во списанието „Лансет паблик хелт“ (Lancet Public Health).

Од 20 испитани земји, падови се забележани насекаде освен во Норвешка. Зад Англија, првите земји каде ситуацијата е најалармантна се Северна Ирска, Велс и Шкотска.

„Оваа важна студија докажува дека превенцијата е клучот за поздраво општество, поради што е витален дел од 10-годишниот здравствен план на кој работиме заедно со владата на Велика Британија“, рекла Сара Прајс, директорка на Национална здравствена служба на Англија.

Таа додаде дека забавувањето на животниот век, особено поради кардиоваскуларните заболувања и ракот, укажува на итна потреба од посилна акција за сузбивање на клучните причинители на овие болести, а тоа се лошата исхрана, физичката неактивност и дебелината.

Студијата, спроведена од научници предводени од експерти од Универзитетот во Источна Англија, ги испитуваше промените во очекуваниот животен век во 20 европски земји од 1990 до 2021 година.

Еден од факторите што придонесе за забавување на животниот век секако беше и пандемијата ковид-19, велат експертите.

Експертите посочуваат дека земјите каде што очекуваниот животен век е најмалку забавен, како Норвешка, Исланд, Шведска, Данска и Белгија, имаат помалку смртни случаи од срцеви заболувања и рак.

Водачот на истражувачкиот тим, Николас Стил, рече дека токму во овие земји здравствените политики на нивните влади придонеле за намалување на ризикот од срцеви заболувања. Како што е наведено, заклучоците од студијата укажуваат дека се потребни посилни владини политики за борба против дебелината и поттикнување на физичката активност.

„Ова е сеопфатна, долгорочна политика за заштита на населението од ризик, вклучително и ангажирање на прехранбената индустрија за да се подобри производството и да се направи исхраната на нацијата поздрава“, рекол Стил.

Тој заклучи дека максималната долговечност во Европа сè уште не е постигната, бидејќи во многу земји животниот век сè уште се зголемува кај постарите луѓе.

„Проблемот е смртноста кај помладите луѓе, каде што има многу простор за намалување на ризикот и спречување на прерана смрт“, заклучил Стил.