Средбата со актерката Надица Петрова беше можност таа за „Културен печат“ да открие како на сцена функционира независниот театар „Златен Елец“, а најавува и нови театарски премиери.

Актерката Надица Петрова ја знаеме како дел од колективот на независниот театар „Златен Елец“, но и од Македонските народни приказни, „Преспав“, „Те сакам, се колнам“, емисијата „Неделно попладне“ на МРТВ, како позајмувач на гласови, а самата настапува и со свој стенд-ап. Во 2020-та, Надица Петрова заедно со Бобан Алексоски како невработени актери го основаат независниот театар „Златен Елец“, чија цел е да се прошири независната сцена во државава.

– Основањето на независниот театар „Златен Елец“ е една од најдобрите одлуки во мојот живот. За време на пандемија кога сѐ беше затворено, иако таа идеја во очите на луѓето беше безнадежна, ние верувавме и си допуштивме да мечтаеме. А сега гледам дека нашиот „детски занес“ излезе волшебен. Магијата се случи. Со сите можни препреки и предизвици со кои се соочува секој млад невработен уметник, ние веќе две и пол години опстојуваме со веќе девет реализирани претстави (од кои повеќето се направени со наши лични инвестиции, две со спонзорства и само две со поддршка од државните институции). Имавме и десетина гостувања на фестивали во и надвор од државата, со награди и признанија. Во најава имаме уште четири премиери до крајот на годината, од кои „Разнесени“ во септември и „Кенди“ во октомври, како и уште две претстави за деца – открива Петрова.

Петрова е родена во Неготино, дипломира глума на Универзитетот за аудиовизуелни уметности ЕФТА во Скопје. Учествува во бројни работилници и проекти, а истовремено е и претседател на „Златен Елец“.

– Се радувам што досега имавме соработки со дваесетина, повеќето невработени, театарски уметници, што и ни беше целта, односно да создадеме театар за сите кои сакаат да работат. Поддршката што ја даваме можеби не е толку голема, бидејќи и ние како домаќини сѐ уште сме невработени и работиме и други работи надвор од наш интерес за да преживееме, но сме тука со тоа што го имаме и го даваме безрезервно. Посакувам институциите и големите фирми да пројават интерес за нашата активност и да нè поддржат. Моментално немаме наш простор за работа. Се снаоѓаме каде ќе се снајдеме. Доколку добиеме наш простор или дом, би било најубаво, бидејќи тоа „наш“ ги вклучува сите невработени театарџии што немаат каде, а сакаат да создаваат. Театар „Златен Елец“ го гледам како мало златно оганче кое со неговите искри на ваков или инаков начин ги инспирира другите невработени театарџии, давајќи им надеж – објаснува Петрова.

Интригантните теми на претставите на репертоарот на „Златен Елец“ („Дневникот на лудиот“, „Еротика“, „Грета“…), навлегуваат во болката на нашето општество што рапидно ги губи вредностите, и несомнено пробудуваат размислување.

– Постојано експериментираме со жанровите и со текстовите впуштајќи се во нови искуства, кои дефинитивно се некој вид на работилница низ лудилото во книжевноста. Тоа се текстови меѓу кои има и наши авторски, за возрасни и за деца, во кои длабоко и страсно навлегуваме со цел ние да го разбереме човекот како битие и, се разбира, најубавиот дел, да го пренесеме нашето спознание на публиката низ театарската изведба, која според мене треба да е еден вид на взаемна психолошко-духовна работилница – вели Петрова.

Притоа, таа ја истакнува стенд-ап комедијата како помодерен начин на актерско искажување.

– Тука се најдов сосема спонтано работејќи на моја авторска монодрама, која откако ја изиграв пред блиските пријатели, сфатив дека е некој тип на стенд-ап. Ова ми беше животно откровение. Овде е неизбежен сегашниот миг и импровизацијата. Во стенд-ап комедијата интензитетот и одговорноста се огромни, но се многу возбудлив предизвик. Истото можам да го кажам и за задоволството и за чувството на среќа и спокој по секој успешен настап. Ова е форма што според мене е невозможна без самоприфаќањето и спремноста на сѐ. Дефинитивно ме исполнува и сакам подлабоко да се истражувам и себеси и околината преку формата на стенд-ап – заклучи Петрова.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 145, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 10-11 септември 2022)